Plots was er een begrotingsakkoord, maar zijn de grote struikelblokken nu overwonnen?
In dit artikel:
Na weken van vastgelopen onderhandelingen kwam er na een bijna 20 uur durende marathonvergadering plotseling een begrotingsakkoord voor België. De knoop werd doorgehakt omdat partijen anders het vooruitzicht van nieuwe verkiezingen en het verlies van lopende hervormingen — zoals pensioenplannen — zagen toenemen.
Centraal in het draaipunt stonden MR-voorzitter Georges‑Louis Bouchez en zijn eerdere verzet tegen een grote btw‑verhoging en een indexsprong. Zijn uiteindelijke instemming met een afgezwakte belastingverhoging en een beperkte beperking van de loonindexering hielp de impasse doorbreken. Ook andere partijleiders, onder meer Conner Rousseau (Vooruit), openden zich eerder al voor concessies, waardoor onder de oppervlakte intensief compromiswerk kon plaatsvinden. Premier Bart De Wever speelde een beslissende rol in het overeind houden van de regering en verstevigde daarmee zijn positie als regeringsleider.
De inhoud van het akkoord: geen algemene btw‑sprong of volledige indexsprong, maar wel een pakket van nieuwe taksen en lasten. Belangrijke maatregelen zijn onder meer een verdubbeling van de belasting op effectenrekeningen, hogere kosten om geld uit vennootschappen te halen, en bijkomende heffingen zoals een bankentaks en een "pakjestaks". Lonen en uitkeringen worden slechts beperkt geïndexeerd; de maatregel treft vooral hogere lonen (vanaf ongeveer €4.000 bruto) en pensioenen boven ongeveer €2.000 bruto. Het akkoord is bovendien opmerkelijk omdat het een meerjarenbegroting omvat voor de hele regeerperiode, en niet enkel een jaarlijkse begroting.
Gevolgen en verdelingen: er zijn volgens analisten geen duidelijke winnaars of verliezers — alle partijen hebben water in de wijn gedaan en zullen de impact in de portemonnee voelen. Rechtse kiezers voelen de druk van extra vennootschaps‑ en investeringsheffingen, links is gevoelig voor de ingeperkte indexering. Voor De Wever levert het akkoord wel politieke winst op omdat hij de regering stabiliseerde en zijn hervormingsimago kan herlanceren.
Blijvende onzekerheden: ondanks het akkoord blijven er losse eindjes. De financiering van justitie en dossiers zoals Euroclear (waarmee potentieel middelen voor Oekraïne samenhangen) kunnen opnieuw voor spanningen en aanvullende discussies zorgen. Hoewel de acute regeringscrisis lijkt bezworen, zullen de komende maanden onvermijdelijk nadere debatten en preciseringen brengen.