NU+ | Pleegzorg is meer dan problemen: 'Voor die momenten doe je het'
In dit artikel:
De zaak rond het Vlaardingse pleegmeisje zet pleegzorg opnieuw onder druk, maar drie pleegouders uit het artikel laten zien dat er ook veel succesvolle plaatsingen zijn waarbij kinderen een veilig thuis krijgen. Ze waarschuwen dat die positieve verhalen niet mogen verdwijnen door één schokkend incident en benadrukken het belang van steun, samenwerking en netwerkvorming.
Mark (59) is sinds 2005 pleegouder en heeft zes pubers bij hem en zijn man opgevangen. Veel kinderen komen binnen met trauma’s en hechtingsproblemen. Adoptie bleek voor hen geen haalbare route; pleegzorg bood sneller een kans om kinderen tijdelijk of langdurig een warm thuis te geven. Een van hun pleegzonen worstelde toen met drugsgebruik maar wist zich uiteindelijk op te werken van mbo naar hbo. Mark onderhoudt nog geregeld contact en organiseert maandelijks bijeenkomsten voor pleegouders om ervaringen en deskundigheid te delen; zulke sociale controle ziet hij als cruciaal om misstanden te voorkomen.
Miriam (53) en haar man bouwden een gezin uit en hebben in twintig jaar meer dan dertig pleegkinderen opgevangen, van kortdurende crisisplaatsingen tot langdurige zorg. Haar eerste pleegkind was een dertien maanden oude baby die voorheen in crisiszorg verbleef; een ontroerend moment voor hen was dat het jongetje haar man meteen ‘papa’ noemde. Miriam signaleert vaak grote ontwikkelingsachterstanden bij binnenkomende kinderen — een pleegdochter kon bijvoorbeeld niet praten of slikken en kampte met ernstig overgewicht, maar maakte onder hun zorg sterke vooruitgang. Ze benadrukt dat goede samenwerking met jeugdzorg en de biologische ouders essentieel is en vindt het onvoorstelbaar dat signalen in de Vlaardingse zaak onopgemerkt bleven.
Paula (28) begon al op haar 21e met pleegzorg, samen met haar man. Ze heeft twee pubers langdurig begeleid en biedt weekendpleegzorg aan een meisje met autisme. Haar aanpak: veel structuur en aansluiting bij interesses van het kind, zoals het samen kopen van een 3D-printer en helpen bij het opzetten van een website voor een creatieve pleegzoon. Paula vreest dat het Vlaardingen-verhaal potentiële pleegouders afschrikt en adviseert iedereen goed contact te houden met de begeleider van pleegzorg.
Alle drie vertellen: pleegzorg kent uitdagingen, maar met begeleiding, netwerken en betrokkenheid ontstaan vaak duurzame, positieve resultaten — en er blijft behoefte aan meer warme plekken voor kwetsbare kinderen.