Pentagon luidt noodklok, maar Rutte sust: 'Gerucht over 2027 klopt niet'. Ondertussen pakken de Amerikanen hun koffers...
In dit artikel:
Mark Rutte, nu secretaris‑generaal van de NAVO, reageerde in Berlijn afwijzend op berichten dat de Verenigde Staten Europa uiterlijk in 2027 grotendeels aan zijn eigen defensiekosten en -organisatie willen overlaten. Reuters en de Kyiv Post citeerden vorige week Amerikaanse defensiefunctionarissen die Europeanen zouden hebben gewaarschuwd: als Europese bondgenoten vóór 2027 niet veel meer verantwoordelijkheid en middelen op zich nemen, trekken de VS zich terug uit cruciale afstemmings‑ en commandostructuren.
Rutte ontkende het gerucht: “Dit hele gerucht over 2027 klopt niet,” zei hij. De columnist in dit stuk stelt dat zijn reactie typerend is voor de politieke stijl die Rutte jarenlang in Den Haag hanteerde: problemen minimaliseren en de publieke ongerustheid sussen. Volgens de schrijver is het ontkennen van een scherpe deadline precies wat Europese regeringen kan verleiden tot uitstel van noodzakelijke investeringen in defensie.
De achterliggende zorg is concreet: de VS leveren nu onmisbare capaciteiten — satellietinlichtingen, transportlogistiek, commandovoering en de aanwezigheid van tienduizenden militairen in Europa — en Washington raakt gefrustreerd over de ongelijk verdeelde last. Door expliciet een datum als 2027 te noemen willen Amerikaanse bronnen druk opbouwen, zo luidt de analyse; een terugtrekking zou Europa blootstellen en de militaire effectiviteit zonder Amerikaanse ondersteuning sterk verminderen.
De auteur hekelt Rutte vooral omdat hij die waarschuwingssignalen zou wegwuiven en daarmee de politieke urgentie ondermijnt. Als voorbeelden van eerder bagatelliserend optreden worden eerdere gevallen genoemd waarin Rutte volgens de schrijver problemen sussend benaderde (gaswinning, toeslagenaffaire, immigratie). De waarschuwing is glashelder: of het nu 2027 wordt of kort daarop, de trend dat Amerika meer naar binnen of naar Azië kijkt is reëel, en Europa loopt het risico slecht voorbereid te zijn als het niet snel in eigen capaciteiten investeert.
Korte context: in NAVO‑verband lopen al langere tijd debatten over ‘burden‑sharing’ en over Europese strategische autonomie; sinds de Russische inval in Oekraïne is defensiebudgetten in Europa wel omhooggegaan, maar afhankelijkheid van Amerikaanse logistiek en inlichtingen blijft groot. De oproep in dit stuk luidt: neem de Amerikaanse waarschuwingen serieus en versnel het vermogen van Europa om zelfstandig te verdedigen, in plaats van het probleem weg te wuiven.