Peiling: 82% van de kiezers zweeft nog - totale vertrouwenscrisis in politiek Den Haag
In dit artikel:
Ipsos I&O meldt in oktober 2025 dat nog maar 18% van de Nederlandse kiezers nu al zeker weet op wie ze bij de volgende verkiezingen zullen stemmen — een daling van 26% in 2023 naar 18% nu. Dit lage besluitpercentage wijst volgens de schrijver op wijdverbreide onvrede en wantrouwen richting het Haagse politieke midden.
Het artikel ziet de oorzaak niet bij de kiezer, maar bij partijen die steeds meer op elkaar gaan lijken. VVD, CDA, D66, GroenLinks-PvdA en de gevestigde elite zouden elkaar in retoriek en beleid opvolgen, waardoor keuzen verwateren en kiezers geen onderscheid of geloofwaardigheid meer ervaren. Vermeld worden namen en kabinetten uit de recente politieke geschiedenis (Rutte, Kaag, Timmermans, Van der Wal, kabinet Schoof) als voorbeelden van bestuur dat volgens de auteur heeft geleid tot hogere lasten, grotere migratiestromen, minder veiligheid en een gebrek aan visie.
De zwevende kiezer wordt niet als apathisch beschreven maar als boos en teleurgesteld, wachtend op een partij die harde verandering belooft. Die onvrede verklaart volgens het stuk waarom populistische of anti-establishmentpartijen zoals PVV en FVD nog steeds steun hebben: zij zouden het enige echt onderscheidende alternatief vormen. De schrijver waarschuwt dat deze opgebouwde woede kan omslaan in een “politieke aardverschuiving” zodra de zwevende kiezers massaal hun keuze maken.
Kritiek is er ook op Den Haag: volgens het stuk focussen partijen vooral op imago en communicatie in plaats van op concrete inhoudelijke voorstellen over migratie, koopkracht, identiteit en veiligheid. Als dat niet verandert, groeit de afstand tussen burger en politiek en verliest het politieke “kartel” zijn legitimiteit.
Het artikel heeft een activerende toon: lezers worden opgeroepen een petitie te tekenen tegen een mogelijk kabinet met Frans Timmermans in het Torentje, als symptoom van het vermeende falen van het huidige politieke bestel. Conclusie: de lage beslissingsbereidheid onder kiezers is een waarschuwingssignaal voor instabiliteit en een oproep tot inhoudelijke verandering door partijen die serieus naar zorgen van burgers luisteren.