Paus Leo XIV landt in kruitvat Libanon: Laatste hoop voor christenen in het Midden-Oosten?
In dit artikel:
Paus Leo XIV is vandaag in Libanon aangekomen na een bezoek aan Turkije. Zijn reis heeft een hoge inzet: hij wil de achterblijvende christelijke gemeenschappen in het land steunen en oproepen tot vrede, terwijl Libanon zelf worstelt met een diepe economische crisis, politieke ontwrichting en de voortdurende dreiging van gewapende groepen zoals Hezbollah.
De paus richt zich vooral op de Maronitische Kerk, die groot gewicht heeft in de Libanese samenleving, en bezoekt onder meer het graf van de heilige Charbel Makhlouf — een figuur die zowel christenen als veel moslims respecteren en in het artikel wordt gepresenteerd als symbool van mogelijk saamleven. De terugkerende boodschap van de paus is morele en pastorale steun: hij wil de christenen laten voelen dat ze niet vergeten zijn en pleit voor ontwapening en vrede.
Veiligheidszorgen bepalen het programma: het zuiden van Libanon is verboden terrein voor de paus omdat Hezbollah daar de macht uitoefent en het gebied wordt gebruikt voor aanvallen op Israël, waarop Israël met luchtaanvallen reageert. Een week vóór zijn komst werd in Beiroet nog een Hezbollah-commandant uitgeschakeld, wat de risico’s benadrukt. Daardoor kunnen veel christelijke gemeenschappen in het zuiden de paus niet persoonlijk ontmoeten.
Financieel wordt het bezoek grotendeels gedragen door de Libanese diaspora; de lokale kerk betaalt slechts een klein deel. Het artikel bevat ook politieke en morele stellingnames: de auteur verwacht dat de paus zich zal uitspreken over Gaza en Israël en dringt aan op duidelijke veroordeling van terreurgroepen. Daarnaast bevat het bericht oproepen tot steun voor anti-abortuspetities en presentaties van het bezoek als steun voor ‘christelijke waarden’.
Kortom: de pauselijke komst is zowel symbolisch als politiek geladen — bedoeld als morele steun voor een kwetsbare minderheid en als oproep tot ontwapening — maar vindt plaats tegen de achtergrond van veiligheidsrisico’s, een imploderende economie en diepgaande binnenlandse verdeeldheid.