Palestijnse Amal krijgt bericht van haar zus in Gaza: 'Ze vindt dat er niets te vieren valt zolang ze in een tent slaapt'

In dit artikel:

Amal Helles (30), Palestijnse journalist uit Amsterdam, reageert emotioneel op de aanstaande deal tussen Hamas en de regering-Netanyahu: een mengeling van opluchting, ongeloof en voorzichtig optimisme. Ze belde meteen haar familie in Gaza, maar had eerst geen bereik; later hoorde ze haar moeder huilend aan de telefoon die zei dat ze weer kon ademen. In Gaza vieren mensen op straat, maar niet iedereen deelt die vreugde — haar oudste zus woont nog in een tent en ziet weinig reden om te feesten zolang basisvoorzieningen en een thuis ontbreken.

Helles benadrukt dat de overeenkomst anders lijkt dan de mislukte wapenstilstand van maart omdat meer regionale en internationale partijen erbij betrokken zijn (onder meer de VS onder Trump, Turkije, Egypte en Qatar) en omdat er overeenstemming is bereikt over concrete punten zoals terugtrekking van Israël uit Gaza en criteria voor het vrijlaten van gegijzelden. Of de wapenstilstand blijvend is, hangt volgens haar af van goed vertrouwen en naleving door alle partijen; succes moet stap voor stap worden opgebouwd.

Ze waarschuwt dat dit geen einde betekent van het lijden: herstel van verwoestingen, wederopbouw en het veilig en waardig terugkeren van Palestijnen vergen jaren en internationale inzet. Praktisch nieuws dat hoop geeft is dat vanaf overmorgen zo’n 400 vrachtwagens per dag Gaza binnen moeten kunnen rijden; Helles spoort haar familie aan het moment te beleven en kleine vreugden te pakken, maar erkent ook de blijvende angst — haar moeder durft nog niet naar buiten vanwege wantrouwen tegenover vliegtuigen. Het interview toont de kwetsbare balans tussen hoop en scepsis onder Palestijnen in ballingschap en in Gaza.