Over debat, belangen en wie Nederland draaiende houdt
In dit artikel:
De ingezonden reactie komt van de auteur van een opiniestuk in Elsevier Weekblad, die reageert op kritiek dat zijn bijdrage problematisch zou zijn omdat hij als lobbyist optreedt. Hij wijst erop dat hij in al zijn publicaties open is over zijn rol: hij vertegenwoordigt ondernemers en familiebedrijven die volgens hem cruciaal zijn voor drie miljoen banen, belastinginkomsten en investeringen met lange termijnvisie. De kritiek noemt hij een aanval op de boodschapper in plaats van op de inhoud.
De kern van zijn betoog richt zich op Nederland en niet op zijn persoon. Hij waarschuwt dat de publieke sector te ver is uitgedijd: strikt genomen werken er circa 550.000 ambtenaren, en inclusief zorg en onderwijs ruim drie miljoen mensen — bijna een derde van de beroepsbevolking. Volgens hem groeit de overheid te veel in managementlagen, regels en controle, ten koste van de ‘menselijke maat’. Oplossingen moeten praktisch zijn: professionals hun kerntaken laten doen (leraren lesgeven, verpleegkundigen zorgen, agenten beschermen), schrappen van overbodige lagen, kleiner organiseren en afrekenen op prestaties.
Daarnaast signaleert hij een groot aantal uitkeringsgerechtigden: eind juni 2025 waren er ruim 410.000 bijstandsontvangers en begin 2025 bijna 190.000 WW-uitkeringen (CBS/UWV). Hij maakt bezwaar tegen prikkels die werken onaantrekkelijk maken — de combinatie van deeltijdwerk, hoge marginale lasten en toeslagencomplexiteit zou mensen ontmoedigen extra te gaan werken. Tegelijkertijd zouden ondernemers worden weggepest door hogere lasten en vijandige retoriek, wat leidt tot vertrek van familiebedrijven en start-ups.
De auteur roept op tot inhoudelijk debat over wat werkt en waarschuwt tegen diskwalificatie op basis van beroep of overtuiging. Hij pleit voor meer nuance, transparantie en respect voor ondernemers, die volgens hem niet het probleem maar een belangrijke deel van de oplossing vormen.