Opmerkelijk, deze christenen uit Ede reizen naar Israël om Joden te helpen: 'Ik ga daar geen oorlog voeren'
In dit artikel:
Teus Dorresteijn (67, Ederveen) en Martha Rodenburg (73, Ede) zijn recent teruggekeerd van een vrijwilligersmissie in Israël, waar ze met de christelijke organisatie Lema Ancha in Nitzana — een klein dorp in de Negev-woestijn, ongeveer 30 km ten zuiden van Gaza — Joodse boeren hielpen met de oogst en onderhoudswerk. Ze waren daar respectievelijk twee weken (Dorresteijn) en een maand (Rodenburg). Hoewel de oorlog zich niet direct in hun dorp afspeelde, hoorde men af en toe straaljagers en 's avonds in de verte explosies wanneer tunnels werden opgeruimd.
Beide vrijwilligers noemen hun geloof als drijfveer: Rodenburg voelt een bijzondere verbondenheid met het Joodse volk en ziet hulp als een opdracht van God; Dorresteijn wijst op de bijzondere relatie tussen christenen en Israël vanwege de Bijbelse historie. Praktisch gezien vervulden ze een urgente behoefte: door het uitbreken van het conflict vertrokken veel Thaise arbeidsmigranten terug naar huis, waardoor oogsten bleven liggen en producten zoals tomaten en aardbeien begonnen te rotten. De Nederlanders hielpen met plukken, snoeien (onder andere bananenbomen) en bieden zo niet alleen arbeidskrachten, maar ook morele steun aan uitgeputte boeren — sommigen stonden op het punt te stoppen met het boerenbedrijf.
In het dorp waren tekenen van de recente gewelddadige gebeurtenissen aanwezig: op het vliegveld hingen posters van gegijzelde Israëliërs uit de Hamas-aanvallen van 7 oktober 2023, en in Nitzana is een herdenkingsplek ingericht. Tegelijkertijd groeit wereldwijd de kritiek op het beleid van premier Netanyahu en de militaire acties in Gaza; berichten wijzen op tienduizenden Palestijnse doden en ernstige humanitaire problemen. Dorresteijn erkent die tragedie, noemt de situatie complex en benadrukt dat onschuldigen altijd het zwaarst lijden, maar is kritisch over de Nederlandse berichtgeving. Hij haalt informatie aan van contacten in Israël en van kanalen als Arutz Sheva, en zegt signalen te hebben gehoord dat er wel voedsel de grenzen binnenkomt maar dat delen daarvan door Hamas zouden worden weggenomen — een kant van het verhaal die volgens hem in westerse media te weinig aan bod komt.
Rodenburg kreeg in haar omgeving soms verwonderde reacties dat ze naar een oorlogsgebied zou afreizen; zij benadrukt echter dat zij geen partij kiest en dat haar actie voortkomt uit hulp aan mensen die moeten eten. Voor haar vertrek organiseerde haar kerk onder meer verkoop van tosti’s om de reis te ondersteunen. Beide vrijwilligers zeggen dat hun inzet het werk van arbeidsmigranten niet kan vervangen, maar dat het voor lokale boeren veel betekent om te ervaren dat er ook van buiten steun is in een tijd waarin voornamelijk kritiek vanuit het Westen wordt gehoord.