Opkomst en ondergang van tropisch Wageningen

In dit artikel:

Vijftig jaar na de Surinaamse onafhankelijkheid trok schrijver Frank Westerman naar Wageningen, ooit een welvarend rijsttelersdorp, en trof er een diepe verloedering aan. Waar vroeger moderne irrigatie, Nederlandse ingenieurs en collectieve landbouw het gezicht bepaalden, staan nu vervallen gebouwen en verwaarloosde polders. Westerman benadrukt dat veel kennis en vakmanschap verdwenen is; bewoners verlangen terug naar technische expertise en, volgens de verslaggever, "roepen er om de terugkeer van witte ingenieurs."

De achtergrond van de teloorgang ligt deels in de snelle politieke keuzes rond onafhankelijkheid: het progressieve kabinet-Den Uyl zette in 1973 de vaart achter onafhankelijkheid, die op 25 november 1975 werkelijkheid werd. In de jaren daarna leidden politieke onrust (waaronder de coup van 1980), economische verslechtering en massale emigratie naar Nederland tot een ernstig verlies van menselijk kapitaal en investeringen in de landbouwsector. Wageningen illustreert hoe een ooit functionerende agrarische infrastructuur kan wegroeten zonder blijvende technische ondersteuning en stabiel bestuur.

Westermans observatie staat in voor meer algemene vragen over ontwikkeling, koloniale erfenis en welke vormen van hulp of kennisdeling nodig zijn om plattelandsgemeenschappen in Suriname weer toekomstkrachtig te maken.