„Op Prinsjesdag kijken we allemaal even naar Willem: dat werkt verbroederend"

In dit artikel:

Toeschouwers op Prinsjesdag zien twee dingen duidelijk: de politieke situatie oogt chaotisch, maar de koning fungeert als bindende factor. Op de Lange Voorhout en langs de route van de Glazen Koets viel vooral op dat de beveiliging dit jaar strenger was dan vroeger: extra dranghekken en veel politie op straat, met voorvallen als een agent die een peuter snel terugbrengt naar haar ouders.

Langlopende bezoekers vertellen hoe de traditie is veranderd. Drie zussen uit Den Haag komen al decennia met hun moeder en merken de toegenomen afscherming; voorheen stonden mensen zonder hekken dichter bij het spektakel. Het echtpaar Anja en Huib uit Ridderkerk reist sinds Huib’s pensioen jaarlijks naar Den Haag om de rijtoer te zien; ze waarderen de saamhorigheid van de dag, maar hebben weinig vertrouwen in het huidige kabinet en zijn sceptisch over verkiezingsbeloftes.

Prinsjesdag trekt ook groepen schoolklassen en toeristen. Een klas van een speciale school uit Gouda kreeg koekjes en maakte voor het eerst een treinreis naar het centrum — voor sommige kinderen een unieke ervaring. Leraar Albert Hak ziet de dag als opvoedkundig en verbindend: tradities en nieuwe plannen kunnen volgens hem bijdragen aan nationale eenheid. Anderen, zoals PVV-stemster Henny, noemen de Haagse politiek een rommeltje en waarderen daardoor des te meer het koningshuis; welzijn van het gezin en de hedendaagse uitstraling van de koning worden vaak geroemd.

Bezoekers verschillen in partijvoorkeur en vertrouwen in politici, maar velen noemen de koning expliciet als iemand die de aandacht en gevoelens van mensen even samenbrengt. Daarmee blijft Prinsjesdag, ondanks politieke verdeeldheid en strengere veiligheidsmaatregelen, een publiek feest van traditie en symbolische verbondenheid — een moment waarop het straatbeeld en de blik van duizenden mensen even hetzelfde ritme volgen.