Ook na vrijgeven 33.000 pagina's blijft Epsteindossier aan Trump knagen
In dit artikel:
President Trump heeft harde kritiek geuit op enkele uiterst rechtse Republikeinse leden van het Huis van Afgevaardigden nadat zij aandrongen op volledige openbaarmaking van het Epsteindossier. Zijn verwijten richten zich onder meer op Thomas Massie en medestanders die volgens Trump de controverse — die hij bestempelt als een door Democraten aangewakkerde affaire — aanwakkeren. Trump klaagt dat de Amerikaanse aandacht te veel op het verleden van Jeffrey Epstein blijft hangen; Epstein overleed in 2019 in zijn cel nadat hij was aangeklaagd voor sekshandel en jarenlang misbruik van minderjarige meisjes. De cruciale vraag blijft welke bekende figuren van Epstein medeplichtig waren en of Trump zelf betrokken was — vaststaat dat Epstein en Trump ooit bevriend waren.
Tijdens de verkiezingscampagne beloofde Trump het volledige dossier openbaar te maken, en vroeg in het kabinet zei justitieminister Pam Bondi dat een zogenoemde klantenlijst zou worden vrijgegeven. In de praktijk publiceerde de regering wel ruim 33.000 pagina’s, maar die documenten zijn voor een groot deel geanonimiseerd en bevatten volgens slachtoffers, Democraten en enkele Republikeinen weinig nieuws; Bondi ontkent dat een complete klantenlijst bestaat. Het achterhouden van stukken leidde al eerder tot politieke onrust in het Huis; voorzitter Mike Johnson liet leden in juli vervroegd met reces in de hoop de storm te laten bedaren.
Deze week probeerden Democraten samen met een kleine groep Republikeinen — waaronder Marjorie Taylor Greene en Lauren Boebert — via een stemming afdwingbaar te maken dat álle documenten openbaar worden. Trump veroordeelde die pogingen scherp en noemde een stem vóór vrijgave een vijandige daad tegen zijn regering. De motie miste echter nipt een meerderheid. Bij het Capitool demonstreerden ondertussen slachtoffers van Epstein; enkelen riepen parlementariërs op te stoppen met het beschermen van daders en juist de slachtoffers te steunen. Hun woorden illustreren het dilemma waarmee het Congres staat: transparantie tegenover politieke en mogelijk juridische belangen.