Oog in oog met een wolf of hond? Dit zijn de verschillen

In dit artikel:

Particuliere wolvenmeldpunten krijgen de laatste tijd steeds vaker foto’s van vermeende wolven binnen — meestal blijken het echter ontsnapte of loslopende honden. Omdat veel mensen een wild dier verwachten, vragen meldpunten en deskundigen aandacht voor een aantal herkenningspunten om verwarring te verminderen.

Belangrijke verschillen om op te letten:
- Lichaamsbouw: wolven zijn over het algemeen groot en slank met lange poten en een gestrekte, atletische houding; veel hondenrassen hebben kortere poten, een robuustere of juist afwijkende bouw.
- Kop en snuit: de wolf heeft een relatief smalle, langgerekte snuit en een kop die in verhouding smaller oogt dan bij veel huisdieren.
- Oren en ogen: oren van wolven staan meer rechtop en ogen kunnen een schuine, indringende blik hebben; bij honden variëren vorm en positie sterk.
- Staart en vacht: een wolf draagt de staart vaak naar beneden en heeft een dichte, gelijkmatig getinte vacht zonder opvallende “sattel”-tekening die bij sommige honden voorkomt.
- Houding en gedrag: wolven zijn schuw en vermijden mensen; een dier dat dichtbij blijft, blaft of kwispelt, is waarschijnlijk een hond.
- Sporen en uitwerpselen: wie sporen bestudeert ziet subtiele verschillen in pootafdruk, loopritme en keutels, maar dat vergt ervaring om betrouwbaar te gebruiken.

Deskundigen waarschuwen dat foto’s alleen soms misleidend zijn: hoek, afstand, licht en vachtkleur kunnen een dier anders laten lijken. Als je een mogelijk wolfachtige tegenkomt: houd afstand, maak duidelijke foto’s of video’s (zonder het dier te verstoren), noteer locatie en tijd en meld de waarneming bij een officieel meldpunt of deskundige. Voor je eigen veiligheid en die van het dier is benaderen of voeren af te raden.