Onverstoorbaar gaat Jochem Nap (20) uit Hoogkerk bij SC Cambuur van mijlpaal naar mijlpaal: 'Ik probeer geen gekke dingen te doen'
In dit artikel:
Jochem Nap verruilde ruim drieënhalf jaar geleden de jeugdopleiding van Be Quick 1887 voor die van Cambuur met de stille hoop ooit profdebuut te maken. Dat die droom nu plots werkelijkheid wordt — vrijdag als basisspeler in het beladen duel tegen koploper ADO Den Haag in het vollopende Kooi Stadion — overtreft zijn verwachtingen. „Dat noem je dan een droom die uitkomt”, zegt Nap.
Zijn doorbraak kwam snel nadat hij na een kampioensjaar met Cambuur Onder‑21 deze zomer bij het eerste mocht meetrainen. Toen basisspeler Daan Visser uitviel, zag trainer Henk de Jong in Nap een vergelijkbaar type: niet spectaculair oogend maar slim en fysiek sterk. Nap debuteerde in de beker bij RKC Waalwijk, maakte daarna invalbeurten tegen Jong Ajax en stond vervolgens basis tegen Vitesse en FC Eindhoven.
Nap, een Groninger die dagelijks tussen Hoogkerk en Leeuwarden pendelt, voelt veel vertrouwen van staf en ploeggenoten, wat volgens hem helpt fouten te durven maken en te groeien. Tegelijk is hij kritisch: hij wil beter scannen waar de bal naartoe moet voordat hij hem ontvangt en vindt dat hij nog te vaak „op safe” speelt. Zijn voornaamste wapen nu is een precieze pass — een splijtende aanzet leidde bijna tot een assist tegen Vitesse.
Sportief is de inzet van Nap belangrijk voor Cambuur, dat momenteel tweede staat in Eerste Divisie A en met Nap in de ploeg ADO Den Haag wil onder druk zetten om het gat te verkleinen en promotie naar de Eredivisie te realiseren. Nap benadrukt dat de focus vooral op het team en eigen prestaties ligt: „Als wij blijven winnen, dan promoveren we ook.”
Op persoonlijk vlak speelt Nap voorlopig nog op amateurbasis, maar zowel speler als club willen verlengen; gesprekken over een contract staan gepland. Technisch manager Lars Lambooij en trainer De Jong prijzen zijn spel en mentaliteit, al moedigen ze hem aan soms wat brutaler te zijn. Nap zelf houdt het eenvoudig: hij wil vooral blijven spelen en zich verder ontwikkelen — de rest volgt hopelijk vanzelf.