Ons water wordt vervuild door pfas, maar de chemische industrie houdt strengere regels tegen
In dit artikel:
Uit onderzoek van Follow the Money en de ngo Global 2000 blijkt dat de Europese Unie systematisch waarschuwingen van wetenschappers over de toenemende aanwezigheid van toxische pfas-chemische stoffen, met name trifluorazijnzuur (tfa), in drinkwater en voedsel negeert. Deze stoffen, bekend als 'forever chemicals' vanwege hun blijvende aanwezigheid in het milieu, worden op steeds grotere schaal aangetroffen in producten zoals brood, ontbijtgranen en wijn, en zelfs in het menselijke lichaam. Tfa, een afbraakproduct van bepaalde pesticiden en koelmiddelen, is opvallend mobiel en moeilijk te verwijderen uit water, en de concentraties in Europese waterbronnen stijgen snel, wat ernstige gezondheidsrisico’s kan inhouden, waaronder kanker en reproductieve problemen.
Ondanks deze gevaren heeft de chemische industrie via krachtige lobbygroepen als CEFIC en CropLife Europe met succes geprobeerd strengere EU-regelgeving tegen te houden. Interne documenten tonen aan dat industriegroepen wetenschappelijke definities en waarschuwingen hebben proberen te ondermijnen, waardoor tfa uit de officiële EU-regelgeving voor drinkwater en pesticiden werd gehouden. Dit leidde zelfs tot het schrappen van tfa als onderdeel van de pfas-parameter in de recent herziene Europese Drinkwaterrichtlijn, ondanks dat tfa altijd werd beschouwd als een pfas-verbinding.
Het onderzoek van Global 2000 maakte recent alarmerende stijgingen in tfa-concentraties zichtbaar in voedselproducten zoals Oostenrijkse wijn en graanproducten. Eerder waarschuwde Bayer, een grote pesticidenproducent, zelf voor schadelijke effecten van tfa bij zeer lage doseringen, waaronder ernstige foetale misvormingen bij proefdieren. Toch werd deze informatie door industrie en lobbyisten betwist en leidde dit tot vertraging in EU-regelgeving.
Wetenschappers benadrukken dat hoewel tfa minder bioaccumuleert dan langere pfas, de steeds hogere concentraties in water en voedsel wel degelijk een ernstig gezondheidsrisico vormen. Critici wijzen op een ‘systeemfalen’ binnen de EU, waar politieke en economische belangen prevaleren boven milieubescherming en volksgezondheid. Ze waarschuwen dat zonder snelle en effectieve maatregelen tfa-opbouw onomkeerbare schade kan veroorzaken. De EU werkt momenteel samen met de Wereldgezondheidsorganisatie aan het vaststellen van strengere gezondheidsnormen, maar bindende regelgeving ontbreekt nog. Ondertussen groeit de zorg over de invloed van industriële lobby’s die deregulering nastreven, ten koste van toekomstige generaties en de samenleving als geheel.