Onderzoek: Tata-deal trekt overheid in subsidiefuik van miljoenen

In dit artikel:

Onderzoekers van SOMO concluderen in ESB dat de Nederlandse staat door afspraken met Tata Steel veel meer kan gaan betalen dan bekend werd gemaakt. Demissionair minister Sophie Hermans (Klimaat en Groene Groei, VVD) tekende in september een intentieverklaring waarin expliciet staat dat de overheid eenmalig tot 2 miljard euro beschikbaar stelt voor de verduurzaming van de staalfabriek. Volgens het SOMO-onderzoek bevat die verklaring echter ook zes aanvullende toezeggingen die structurele en ruime meerkosten met zich meebrengen.

Die aanvullende toezeggingen betreffen onder meer toekomstige subsidies voor biomethaan, steun voor een CO2-opslagproject in de Noordzee en compensaties voor oplopende netwerkkosten. SOMO rekent voor dat bepaalde posten in de periode 2032–2040 gezamenlijk kunnen leiden tot extra jaarlijkse uitgaven van ongeveer 375 tot 580 miljoen euro bovenop de eenmalige 2 miljard. De onderzoekers waarschuwen dat door deze langlopende verplichtingen de uiteindelijke belasting voor de publieke kas aanzienlijk hoger kan uitvallen dan de oorspronkelijk gecommuniceerde eenmalige steun.

Kort samengevat: wat aanvankelijk gepresenteerd werd als een gelimiteerde investeringsbijdrage voor vergroening, bevat volgens SOMO een pakket aan terugkerende regelingen die de staat per jaar honderden miljoenen kunnen kosten, met gevolgen voor overheidsfinanciën en mogelijk voor concurrentie en energiebeleid.