Olivia Colman en Benedict Cumberbatch hengelen naar Oscarnominaties met 'The Roses'

donderdag, 28 augustus 2025 (07:08) - De Telegraaf

In dit artikel:

Deze week verschijnen twee opvallende komedies met een scherpe rand in de bioscopen: The Roses en Caught Stealing.

The Roses zet Benedict Cumberbatch en Olivia Colman tegen elkaar in een nieuwe, menselijke bewerking van The War of the Roses. Tony McNamara (scenarist van Poor Things en The Favourite) schildert het verval van een huwelijk van dichtbij: Theo, een architect, en Ivy, een kok, lijken hun rollen te hebben gevonden totdat een storm hun leven omgooit. Ivy floreert terwijl Theo gedwongen wordt huisvader te worden, en wat als pragmatiek begint verzandt in onderhuidse wrok en escalatie. De film balanceert zwarte humor met pijnlijke herkenbaarheid; Colman en Cumberbatch domineren de emotionele coulissen, ondersteund door komische intermezzo’s van Andy Samberg en Kate McKinnon. Het resultaat is minder pure satire dan een intieme ontleding van twee mensen die elkaar verliezen — en acteerwerk dat naar prijzen ruikt.

Caught Stealing markeert een verrassend lichte wending in het oeuvre van Darren Aronofsky. Gesitueerd in New York, 1998, volgt de misdaadkomedie Hank Thompson (Austin Butler), een voormalig honkbaltalent dat na een ongeluk achter de bar werkt. Een ogenschijnlijk onschuldige klussen voor een punkbuurman verandert in een chaos van geweld: Russische schurken, Joodse huurmoordenaars en een bizarre vondst in een kattenbak leiden tot een steeds wilder wordende bendeoorlog. Gebaseerd op Charlie Hustons roman/script, fluistert Aronofsky invloeden van Tarantino en Guy Ritchie; het tempo is snel, de actie slapstickachtig en de sfeer retro-cool. Liev Schreiber en Vincent D’Onofrio schitteren als Jiddische fixers, maar Matt Smith steelt de scènes als excentrieke punkbuurman Russ.

Kort gezegd: The Roses biedt een psychologische, bijtende huwelijkskomedie met sterke hoofdrollen; Caught Stealing is een energieke, donkere misdaadfarce vol kleurrijke personages. Beide titels laten hun regisseurs bekende thema’s — menselijke breuklijnen en buitenstaanders — op nieuwe manieren onderzoeken.