Olijfoogst op Westoever geteisterd door terreur van kolonisten
In dit artikel:
De olijfoogst op de Westelijke Jordaanoever, traditioneel een cruciaal economisch en cultureel moment voor Palestijnse dorpen, verloopt dit jaar opnieuw in een sfeer van geweld en vernieling. In het dorp Turmus Ayya vertelt boer Wadie Alqam dat hij zijn 25 jaar oude bomen als kinderen verzorgt, maar veel percelen zijn ontworteld of omgehakt door Israëlische kolonisten die in de regio wonen.
Olijfbomen vormen al millennia het leven en inkomen van Palestijnen: vóór 7 oktober 2023 stonden er naar schatting zo'n 10 miljoen bomen op de Westoever en in Gaza, waarvan vele honderden tot duizenden jaren oud. Toch is de oogstperiode rond november elk jaar een moment waarop kolonisten boeren, hun families en hun bomen aanvallen. Volgens de VN zijn er dit jaar tot nu toe 150 aanvallen geregistreerd op 77 locaties; daarbij raakten ongeveer 140 Palestijnen gewond en werden circa 4.200 bomen beschadigd. In sommige gevallen liep het fataal af: de 13‑jarige Aysam Jihad Labib overleed nadat hij bij een aanval in Beita traangas had ingeademd.
Mensenrechtenorganisatie B'Tselem en de VN wijzen op een patroon van toegenomen agressie en straffeloosheid. B'Tselem noemt Palestijnen tijdens de oogst een "makkelijk doelwit": het grootste deel van het jaar wordt hun toegang tot de velden door kolonisten of het Israëlische leger belemmerd, en wanneer er toestemming wordt gegeven om te oogsten wordt die kwetsbaarheid vaak uitgebuit. Internationaal en Israëlisch vrijwilligerswerk biedt soms getuigen of filmt aanvallen, maar kan volgens organisaties weinig fysieke bescherming bieden; optreden door Palestijnen of helpers leidt vaak tot arrestaties.
Volgens B'Tselem zijn daders zelden vervolgd: van 21 kolonisten die de afgelopen twee jaar betrokken waren bij dodelijke aanvallen is er geen een veroordeeld. Sinds de aanslagen van 7 oktober 2023 en de escalatie in Gaza is het geweld op de Westoever toegenomen; duizenden Palestijnen werden gedood of ontheemd. De combinatie van economisch verlies, verwoeste bomen en gebrek aan gerechtigheid versterkt het gevoel onder Palestijnen dat hun eeuwenoude erfgoed en bestaansmiddelen systematisch worden bedreigd.