NU+ | Wéér een dode wolf aangetroffen, maar zo opmerkelijk is dat niet

In dit artikel:

In Drenthe werd deze week een wolf doodgereden — de derde in één week en de achtste verkeersdode in twee maanden. Hoewel opvallend, is die piek aanrijdingen niet onverwacht: veel wolven zwerven juist in het late deel van het jaar.

Jonge wolven verlaten hun geboorte-roedel rond anderhalf jaar om op zoek te gaan naar een eigen territorium en partner. De eerste vertrekken vanaf september; wie uiterlijk maart geen geschikt gebied en partner heeft gevonden, maakt weinig kans op nakomelingen in het voorjaarsnest. Tijdens die trektochten kunnen wolven honderden tot soms rond de duizend kilometer afleggen en komen daarbij veel barrières tegen, zoals wegen, spoorlijnen en waterlopen.

Door die grote afstanden en frequente wegoversteken neemt de kans op aanrijdingen toe. Tegelijk groeit het aantal wolven in Nederland: meer roedels en meer welpen betekenen meer zwervers die op pad gaan. In de winter versterkt het risico zich nog: door schaarser prooi-aanbod moeten wolven grotere gebieden doorkruisen, het wordt eerder donker (en wolven jagen ’s nachts), en het verkeer blijft vaak actief tijdens die uren. Ook reeën- en wildaanrijdingen pieken in die periode.

Wolven die al een territorium bezitten, patrouilleren randen en markeren regelmatig met uitwerpselen; ook zij steken wegen over en kunnen daardoor slachtoffer worden van verkeer. Naast verkeersdoden komen soms dodelijke confrontaties tussen gevestigde en zwervende wolven voor — recentelijk werden op de Veluwe twee vrouwtjes gevonden die waarschijnlijk door een andere wolf om het leven zijn gebracht.

Kortom: de combinatie van dispersiegedrag, groeiende populatie, seizoensgebonden voedseltekort en nachtelijk verkeer verklaart de hogere incidentcijfers in de herfst- en wintermaanden. Eventuele maatregelen om aanrijdingen te verminderen richten zich doorgaans op landschapsoverbruggingen, rasters en verkeersmaatregelen op kritieke plaatsen.