NU+ | Maakt het uit dat de Kamervoorzitter van de VVD komt? 'Moet neutraal zijn'
In dit artikel:
Thom van Campen is dinsdagavond gekozen tot voorzitter van de Tweede Kamer. De Kamervoorzitter leidt de plenaire debatten, handhaaft de orde volgens het Reglement van Orde, kan Kamerleden terechtwijzen en geeft leiding aan het Presidium (het dagelijks bestuur). De voorzitter vertegenwoordigt de Kamer naar buiten, onderhoudt contacten met buitenlandse parlementen en is aanwezig bij officiële herdenkingen. Hoewel de voorzitter uit eigen kring moet komen — een traditie sinds de oprichting van de Kamer in 1815 omdat Kamerleden op eigen titel zetelen en de Kamer geen externe “werkgever” heeft — blijft hij of zij wel lid van de eigen fractie en behoudt stemrecht. Tegelijkertijd wordt van de voorzitter verwacht dat hij boven de partijen staat en partijpolitiek zo veel mogelijk achter zich laat.
Journalisten Edo van der Goot en Priscilla Slomp benadrukken dat partijkleur formeel niets zou mogen uitmaken, maar dat veel Kamerleden toch liever een voorzitter uit de oppositie zien om partijdigheid te vermijden. Van Campen zei zijn “partijpolitieke jas” aan de kapstok te hangen en staat bekend als iemand die goed met collega’s van andere partijen omgaat. Zijn jeugd maakt het desondanks belangrijk dat hij gezag uitstraalt, vooral wanneer sommige fracties (zoals FVD of PvdD) tijdens debatten de grenzen opzoeken — bijvoorbeeld met provocerende uitspraken of boodschappen op kleding.
Over de verkiezingsuitkomst valt weinig met zekerheid te zeggen omdat de stemming anoniem verliep. Wel viel op dat in de tweede ronde veel stemmen van Tom van der Lee naar Van Campen verschoof, mogelijk om Bosma (PVV) in de eindronde te verslaan. Bosma oogstte weerstand vanwege persoonlijke en partijstandpunten die door sommigen als antirechtsstatelijk en beledigend worden gezien. De Kamer is na de verkiezingen verder naar rechts opschoven, wat de voorkeur voor een kandidaat uit de rechtervleugel kan hebben beïnvloed.
Tot slot heeft Van Campen ook de taak om de na jaren van interne rommelingen herstelde ambtelijke organisatie op koers te houden. Dat moet hij vooral in de praktijk laten zien als orde en neutraliteit worden getest.