NU+ | Defensie-expert Ko Colijn over Rusland dat bluft om sterk te lijken
In dit artikel:
Defensie-expert Ko Colijn bespreekt hoe het Kremlin routinematig militaire successen, economische veerkracht en diplomatiek voordeel overdrijft — vaak doelbewust — om aan de onderhandelingstafel sterker te lijken. Bluf functioneert hier als instrument: door eigen prestaties groter te maken en vermeende tegenstanders als verslagen te presenteren, probeert Moskou concessies af te dwingen zonder harde bewijzen te leveren. Volgens Colijn speelt daarbij mee dat Rusland inmiddels politieke bondgenoten ziet in Amerikaans politiek met figuren als Donald Trump en vastgoedmagnaat Steve Witkoff, wat volgens Moskou de westerse bereidheid tot tegenstand ondermijnt.
Op het slagveld zijn de Russische terreinwinsten dit jaar beperkt; bij het huidige tempo zou volledige bezetting van Oekraïne jaren vergen, iets dat Rusland met hoge verliezen (ongeveer zeshonderd doden per dag, aldus schattingen) moeilijk vol kan houden. NAVO-leiders die een totale oorlog voorspiegelen overdrijven, maar Colijn waarschuwt dat Rusland wel degelijk guerrilla-achtige aanvallen, grensoverschrijdende sabotage en incidenten in de Baltische staten en Polen kan en blijft uitvoeren.
Beide partijen gebruiken propaganda. Moskou meldt herhaaldelijk de ineenstorting van het Oekraïense leger en deed op 19 december klinkende claims over veroveringen in Siversk en Vovchansk die niet overeenkomen met het veldbeeld; op sommige frontpunten werden Russische troepen zelfs teruggedreven, bijvoorbeeld bij Kupyansk. Oekraïne zelf doet eveneens aanspraken: berichten over het verjagen van Russen bij diverse plaatsen, de eerder voorspelde aanval op de Russische luchthaven Novorossyisk, en claims over het uitschakelen van een dure Kilo-onderzeeboot met een onderwaterdrone. Met aanslagen op een olietanker bij Egypte en op olie-installaties in de Kaspische Zee (11–12 december) liet Oekraïne zien dat het nu ook buiten de Zwarte Zee kan toeslaan.
In het overleg speelt de kwestie van territorium en veiligheid een centrale rol. Volodymyr Zelensky zal grote delen van de Donbas niet prijsgeven; een meerderheid van de Oekraïners steunt hem daarin. Het grootste twistpunt blijft het NAVO-lidmaatschap: Rusland wil dit koste wat kost voorkomen en gebruikt militaire druk als signaal. Zelensky zegt bereid te zijn af te zien van lidmaatschap in ruil voor betrouwbare beveiligingsgaranties, maar Colijn betwijfelt of zulke garanties haalbaar zijn — deels vanwege de (potentiële) Amerikaanse politiek onder leiders als Trump. Conclusie: bluf en militaire daden wisselen elkaar af, maar op langere termijn zal economische en diplomatieke uithoudingsvermogen doorslaggevend blijken.