NSC dreigt te verzanden in bitter conflict over opvolging Omtzigt: 'Houd op met dit soort spelletjes'
In dit artikel:
Binnen de Nederlandse politieke partij NSC ontstaat een felle strijd over de opvolging van Pieter Omtzigt als partijleider, wat de partij dreigt te verdelen in twee kampen. Waar aanvankelijk werd verwacht dat Nicolien van Vroonhoven, Omtzigts vertrouwelinge, het leiderschap over zou nemen, keerde zij zich onverwachts tegen die rol. Daardoor stelden NSC-minister Eddy van Hijum en Tweede Kamerlid Diederik Boomsma zich kandidaat, maar hun concurrentiestrijd verloopt chaotisch en zorgt voor flinke interne onrust.
Tijdens een geheime bijeenkomst op zaterdag in Doorn, bedoeld voor overleg over actuele dossiers, bleek al snel dat het partijleiderschap het hoofdpijndossier was. De dag eindigde met verwarring toen Van Vroonhoven in een latere online sessie bekendmaakte toch niet mee te willen doen, terwijl Van Hijum juist wel doorzet. Dit leidde tot frustratie onder partijlieden, die kritiek uitten op de besloten, kleine kring waarin beslissingen worden genomen en waarin macht geconcentreerd zou zijn.
Er zijn twee duidelijke facties: aanhangers van Van Hijum prijzen zijn bestuurlijke ervaring en inhoudelijke kwaliteit, terwijl supporters van Boomsma hem omschrijven als charismatisch maar politiek rechtser, en soms populistisch. Dit laatste stuit op weerstand binnen de partijtop, waar Boomsma's voorstellen, zoals het herzien van internationale verdragen en strengere maatregelen voor asielzoekers, als populistisch en niet inhoudelijk worden bestempeld.
De komende dagen zal de spanning verder oplopen richting dinsdag, wanneer het fractiebestuur een voorkeurskandidaat bekendmaakt, hoewel de definitieve keuze bij de partijleden ligt via stemming volgens de statuten. Er lijkt ook een mogelijke compromisroute te zijn waarin Van Hijum op nummer één komt, Boomsma op drie, en een vrouwelijke kandidaat op twee, waarmee draagvlak binnen de partij wordt beoogd.
De situatie toont de kwetsbaarheid van NSC na het vertrek van Omtzigt en weerspiegelt de angst binnen de partij om een verdeeldheid zoals die bij het CDA in 2020 te voorkomen. Tegelijkertijd signaleert het conflict interne machtsstrijd en een breuklijn tussen bestuurders en directe politici, waarbij inhoudelijke overeenstemming en leiderschapsstijl centraal staan.