"Nooit eerder zo'n spanning": Turkije en Australië in hevige strijd om klimaattop volgend jaar
In dit artikel:
Voor de organisatie van de volgende VN-klimaattop (COP) strijden Australië — samen met verschillende eilandstaten uit de Stille Oceaan — en Turkije om het gastheerschap. De beslissing zou normaal al ruim op voorhand bekend zijn, maar de twee kandidaten blijven onvermurwbaar en kunnen het onderling niet beslechten. Lukt het niet om tot overeenstemming te komen, dan dreigt voor het eerst dat de COP in Bonn wordt gehouden, waar het secretariaat van de UNFCCC is gevestigd — een uitkomst die vrijwel niemand nastreeft.
Waarom is dit uitzonderlijk? De Verenigde Naties hanteren een rotatiesysteem waarbij jaarlijks een andere geografische zone aan de beurt is (Afrika; Azië en de Stille Oceaan; Oost-Europa; Latijns‑Amerika en Caraïben; West‑Europa en de zogenoemde WEOG-groep). Volgend jaar is de beurt aan die laatste groep, waar ook Australië toe behoort. Normaal regelen landen binnen een zone onderling hun kandidaat; dat proces stokt nu al langere tijd.
De Australische campagne (plaatsvoorstel: Adelaide) verbindt zich aan de kwetsbaarheid van Pacifische eilandstaten die door zeespiegelstijging en sterkere stormen onder druk staan. Australië wil daarnaast zijn recente omslag naar hernieuwbare energie en ontwikkeling van een “groene industrie” benadrukken. Het land is een belangrijke leverancier van grondstoffen voor batterij- en energietechnologieën en positioneert zich als toekomstige exporteur van schone energieactiviteiten. Binnenlands politiek gewicht en economische verwachtingen maken de kandidatuur extra belangrijk voor Canberra.
Turkije (plaatsvoorstel: Antalya) zet juist in op het mobiliseren van klimaatfinanciering voor ontwikkelingslanden — een terugkerend knelpunt in internationale onderhandelingen — en profileert zich met de belofte klimaatneutraliteit te bereiken rond 2053. Ankara bouwt haar lobby op na eerdere teleurstelling rond COP26 en wil ditmaal niet opnieuw misgrijpen.
De Duitse regering probeert achter de schermen tot een compromis aan te zetten om een Bonn-scenario te vermijden. Als tussentijdelijke context: over twee jaar organiseert Ethiopië de COP en over drie jaar is India mogelijk gastland. De onduidelijkheid over de volgende host illustreert hoe politiek, economisch en diplomatiek gewicht tegenwoordig samenkomen in de strijd om het organiseren van de COP.