Nooit bleef het zo lang stil als na de eindgeneriek van 'The voice of Hind Rajab'
In dit artikel:
Vrijdag 26 september draaide in Cinema Palace Brussel de persvoorstelling van The Voice of Hind Rajab — een film die kijkers minutenlang muisstil liet zitten nadat de generiek was afgelopen. Regisseur Kaouther Ben Hania reconstrueert daarin een dramatisch incident uit de Gazaoorlog van 29 januari vorig jaar: zesjarige Hind zit met familie in een auto die onder vuur wordt genomen, haar familieleden komen om en uiteindelijk neemt Hind zelf de telefoon op van de Palestijnse Rode Halve Maan. De film gebruikt de originele opname van dat telefoongesprek; Ben Hania zegt: "Toen ik haar stem voor het eerst hoorde, voelde ik verdriet, woede en machteloosheid... Haar stem moest gehoord worden."
Bijna de hele film speelt zich in quasi real time af in het callcenter van de hulporganisatie. De spanning bouwt zich op rond de minuten die verstreken voordat een ziekenwagen, op ongeveer acht minuten afstand, toestemming krijgt om te vertrekken — tijd die fataal blijkt. Door het perspectief van de hulpverleners te kiezen wil Ben Hania hun machteloosheid en verdriet invoelbaar maken; het draaien was emotioneel zwaar en vereiste weinig takes om de acteurs niet te overbelasten.
De film oogstte veel lof: in Venetië leidde hij tot een staande ovatie van 23 minuten en de Grote Juryprijs, en in Gent won hij de titel beste film. Tegelijk is er kritiek: sommige recensenten en critici stellen dat het gebruik van een kinderstem in een dramatische reconstructie grensoverschrijdend of emotioneel uitbuitend is. Ben Hania verdedigt haar keuze; Hinds moeder gaf toestemming voor het gebruik van de audio en familieleden die de film zagen, noemen het een waardig eerbetoon, al kan de moeder zelf de film nog niet aan.
Politiek geladen expliciet: Ben Hania presenteert het project als een oproep aandacht te vragen voor het lot van Palestijnen. Grote namen als Brad Pitt, Rooney Mara, Alfonso Cuarón en Joaquin Phoenix tekenen aan als executive producers, maar distribueren was moeilijk vanwege de gevoeligheid; in de VS verschijnt de film op 17 december, in België draait hij vanaf vandaag. De discussie over ethiek versus urgentie van het vertellen blijft centraal staan rondom deze indringende film.