Nintendo Switch 2: geniale strategie of gemiste innovatiekans?
In dit artikel:
Nintendo heeft recent de Switch 2 uitgebracht, de opvolger van de originele Switch uit 2017. De nieuwe console brengt vooral verbeteringen in hardware: een groter en beter scherm, meer geheugen, een snellere processor en verfijnde controllers, terwijl het basisconcept — een draagbare console met afneembare controllers die ook op de tv werkt — ongewijzigd blijft. Belangrijk voor gebruikers: Switch 2 is achterwaarts compatibel met spellen van de eerste Switch, waardoor de overstap vrijwel probleemloos kan verlopen.
In de maanden na de lancering dit voorjaar werden naar schatting zo’n zes miljoen exemplaren verkocht, een sterk begin, ook al zijn er relatief weinig nieuwe titels voor het systeem aangekondigd en zijn zowel de console als spellen ongeveer een derde duurder dan voorheen. Sommige analisten verwachten dat de Switch 2 in de komende vijf jaar meer dan honderd miljoen stuks kan verkopen, maar of die groei blijvend is hangt af van het tempo van nieuwe, aansprekende games — gamers kunnen uiteindelijk verzadigd raken.
De keuze voor een evolutionaire in plaats van revolutionaire upgrade past in Nintendo’s wisselende geschiedenis van innovatie en risico’s. Het bedrijf staat bekend om aansprekende vernieuwingen — denk aan de 3DS, de Wii en unieke controllerideeën — maar die vernieuwingen brachten ook tegenvallers: succesvolle generaties wisselden zich af met flop-generaties (zoals GameCube en Wii U). Dure hardwareflops kostten Nintendo miljarden, waarna het vaak snel met een nieuw product of door het porten van spellen herstel zocht. De originele Switch bleek succesvol ondanks minder rekenkracht in vergelijking met concurrenten, mede dankzij een aantrekkelijke prijs, uitstekende exclusieve titels en een brede, gezinsvriendelijke aantrekkingskracht.
Tegelijkertijd staat Nintendo op een veranderend speelveld. Concurrenten zoals Microsoft, Sony en Epic investeren zwaar in cloudgaming en streamingdiensten — een model waarbij spellen als diensten op allerlei apparaten (tv, pc, tablet, smart-tv) beschikbaar komen — en hardware kan zo minder centraal worden. Ook werken grote spelers aan virtuele en gemengde realiteiten (met VR/AR-brillen van Meta, Sony en Apple) en aan metaverse-achtige werelden; Microsofts overname van Activision Blizzard is daar een voorbeeld van. Bovendien dringt AI steeds verder door en kan het gamingervaringen transformeren.
Nintendo volgt traditioneel een vrij eigen koers en handhaaft een gesloten ecosysteem om kwaliteit en gebruikerservaring te controleren. Het bedrijf heeft echter al uitstapjes gemaakt buiten die koers (zoals Pokemon Go op smartphones en samenwerkingen met Universal voor films en pretparken). De Switch 2-strategie lijkt nu gericht op het verlengen van de levensduur van een succesvol format met relatief beperkte investeringen, maar op de lange termijn zal Nintendo moeten bepalen of het vasthoudt aan een gesloten model of meer openheid en samenwerking zoekt om relevant te blijven in een snel veranderende industrie. De vraag of deze voorzichtige aanpak geniaal of een gemiste kans is, zal de komende jaren beantwoord worden aan de hand van verkooptrends en het vermogen van Nintendo om opnieuw écht te innoveren.