Nieuwe cijfers Maurice de Hond onthullen: D66 en GroenLinks domineren lezers NRC en Volkskrant, Telegraaf kiezers massaal voor PVV en VVD
In dit artikel:
Peilmeester Maurice de Hond publiceerde onlangs een grafiek van Peil.nl die laat zien hoe sterk politieke voorkeuren correleren met krantenkeuze in Nederland. Volgens de cijfers stemmen lezers van NRC en de Volkskrant veel vaker op D66 en GroenLinks/PvdA, terwijl lezers van De Telegraaf — en in mindere mate het Financieele Dagblad — duidelijk de voorkeur geven aan PVV en VVD. Het Algemeen Dagblad en de regionale dagbladen tonen een gematigder beeld, maar ook daar tekenen zich politieke blokken af.
Opvallende details: D66 haalt vrijwel overal minstens circa 15 procent, behalve onder De Telegraaf-lezers; bij De Telegraaf is de PVV met ongeveer 28 procent de grootste partij, gevolgd door de VVD met circa 26 procent. Die cijfers illustreren dat de krant die iemand leest veel zegt over zijn of haar politieke inslag.
De analyse in het artikel stelt dat dit patroon niet alleen politieke verdeeldheid laat zien, maar ook uiteenlopende informatiewerelden: kwaliteitskranten zouden vaker progressieve thema’s benadrukken (klimaat, diversiteit, EU) en zo een mediaklasse bedienen van beleidsmakers, redacteuren en hoger opgeleiden, terwijl De Telegraaf volgens de beschrijving meer nadruk legt op onderwerpen als migratie, koopkracht en veiligheid — thema’s die spelen in de beleving van veel kiezers buiten die elitecircuits. Daardoor ontstaat volgens De Hond en de auteur een mediabubbel waarin lezers vooral bevestiging vinden van hun eigen opvattingen.
De implicaties zijn breed: verminderde gemeenschappelijke feitenbasis, versterking van polarisatie en een publiek debat waarin tegenstelling tussen “de media” en “de mensen” groeit. Ook wordt gewezen op gevolgen voor de publieke omroep en krantenredacties, die volgens het stuk overwegend progressief van samenstelling zijn.
Belangrijke nuance ontbreekt in het artikel: het blijft onduidelijk in hoeverre krantenlezers representatief zijn voor het algemene electoraat en of mediagebruik oorzaak of gevolg is van politieke voorkeur. Desondanks vormt De Honds overzicht een heldere waarschuwing dat media‑consumptie en politiek in Nederland steeds meer samenvallen, met gevolgen voor cohesie en het openbare debat.