Niemöller waarschuwt: "Nederland laat zich weer bedonderen - VVD effent de weg voor Timmermans"
In dit artikel:
Ongehoord Nederland-hoofdredacteur Joost Niemöller reageerde fel op sociale media na de nieuwste peiling van Maurice de Hond (24 oktober) en uitte zorgen over de politieke richting in Nederland. Volgens hem denken veel kiezers nu dat de VVD zich zal onthouden van samenwerking met GroenLinks-PvdA, maar die overtuiging noemt hij zorgwekkend omdat partijen in Den Haag volgens hem herhaaldelijk verkiezingsbeloften laten varen tijdens coalitievorming. Niemöller ziet de VVD opnieuw als het “redelijke alternatief” dat in de praktijk vaak meeregeert met links: vóór de stembus rechts klinken, daarna pragmatisch aansluiten bij progressieve partijen.
Ook Henk Krol waarschuwde dat, als de peiling klopt, Frans Timmermans premier zou kunnen worden. Krol bekritiseert dat enkele partijen (zoals D66, CDA en GroenLinks-PvdA) de PVV al vooraf uitsluiten, waardoor miljoenen PVV-stemmers bij een formatie mogelijk genegeerd worden. Dit mechanisme — stemmen tellen minder dan machtsbehoud binnen het politieke kartel — vormt volgens beide mannen de kern van hun klacht over de representativiteit van het proces.
De genoemde peiling zet de PVV op 29 zetels, GroenLinks-PvdA op 24, de VVD stijgt naar 20 en het CDA zakt naar 22. Die VVD-herstel beweegt volgens Niemöller kiezers tot de gedachte dat de partij “de boel tegenhoudt”, maar hij waarschuwt dat zulke waarborgen in coalitieakkoorden vaak niet standhouden. Historische vergelijkingen verwijzen naar de werkwijze van Mark Rutte: vooraf rechts klinken en daarna samenwerken met linkse partijen als dat nodig is voor stabiliteit.
De discussie spitst zich toe rond de verkiezingen van 29 oktober: kiezen Nederlanders opnieuw voor partijen die volgens critici toezeggingen breken, of stemmen ze voor actoren die volgens hen consequent doen wat ze beloven? In het artikel zitten ook oproepen tot actie — petities tegen Timmermans en coalities met hem — waarmee de betrokkenen hun politieke bezwaar willen omzetten in mobilisatie. Kortom: het debat draait niet alleen om zetelgroei maar om vertrouwen in coalitiedynamiek en de vraag welke partijen werkelijk de kiezersstem zullen respecteren bij de formatie.