Nederland weigert asielzoekers en betaalt liever EU-miljoenenboete
In dit artikel:
Den Haag staat op het punt tientallen miljoenen naar Brussel over te maken om zijn verplichting onder het nieuwe EU-asielpact af te kopen. Interne documenten wijzen erop dat Nederland mogelijk verantwoordelijkheid krijgt voor circa 1.650 asielzoekers uit overbelaste landen als Italië en Griekenland, maar het demissionaire kabinet kiest er volgens bronnen voor om in plaats daarvan 20.000 euro per persoon te betalen — zo’n 33 miljoen euro in totaal.
Het kabinet verdedigt die keuze met een kostenvergelijking van het COA: noodopvang kost volgens die berekening ongeveer 69.400 euro per asielzoeker per jaar, bijna twee keer zoveel als reguliere opvang. Als al die 1.650 personen in noodopvang zouden belanden, zouden de kosten op meer dan 114 miljoen per jaar uitkomen, waardoor de afkoop als “praktisch en financieel verstandig” wordt gepresenteerd.
Het Europese pact streeft naar herverdeling van minimaal 30.000 migranten per jaar, maar dwingt lidstaten niet om mensen daadwerkelijk te ontvangen; zij mogen hun verplichting afkopen. De exacte omvang van Nederland’s aandeel is volgens EU-regels vertrouwelijk en mag niet openbaar worden gemaakt; de Tweede Kamer is wel geïnformeerd onder geheimhouding. Die beslotenheid stuit in Den Haag op kritiek: Kamerleden noemen de constructie ondoorzichtig en vinden dat nationale parlementen te weinig zicht hebben op wat er gebeurt.
Verder spelen politieke spanningen binnen de Unie: sommige landen krijgen vrijstellingen of kortingen (onder meer Polen, Estland en Oostenrijk), Hongarije doet niet mee, en Nederland slaagde er niet in korting te verkrijgen. Binnen de EU toont nauwelijks een lidstaat bereidheid om daadwerkelijk grote aantallen migranten te huisvesten; de betaaloptie is populair, wat de druk op Zuid-Europa vergroot. Italië en Griekenland weigeren momenteel terugnames volgens de Dublinregels, en als zij structureel met opvang blijven zitten terwijl anderen betalen, kan de samenwerking en het pact onder druk komen.
Maandag wordt de definitieve verdeling verwacht; het kabinet zal naar verwachting de betaalroute bevestigen, waarmee Nederland een van de grotere financiële bijdragers aan het nieuwe asielsysteem wordt. Kritiek richt zich vooral op de eerlijkheid en de politieke houdbaarheid van een systeem dat deels op betalingen leunt.