Nederland op een kruispunt: kiezen we voor chaos of fatsoen?
In dit artikel:
De opinietekst schetst een zorgelijk beeld van de Nederlandse politiek: jaren na het vertrek van Rutte is er volgens de auteur weinig inhoudelijke vooruitgang geboekt, terwijl polarisatie en wantrouwen de Tweede Kamer domineren. Extreem-links en extreem-rechts bestrijden elkaar, Kamerleden maken elkaar zwart nog voordat debatten beginnen, en partijen die op woede inzetten winnen juist aan populariteit. Tegelijkertijd lijden cruciale sectoren: het onderwijs kampt met opeenvolgende bezuinigingen en de zorgmedewerkers zijn overbelast. Burgers zien vooral eindeloos gekibbel en weinig bestuurlijke daadkracht.
De schrijver verzet zich tegen het argument dat dit simpelweg ‘democratie’ zou zijn: democratie vraagt volgens hem ook bereidheid tot samenwerken en zoeken naar gemeenschappelijk belang, niet alleen confrontatie. Hij waarschuwt dat het normaliseren van nostalgische of cynische uitspraken over vroeger de huidige blokkades legitimeert en de verantwoordelijkheid om knopen door te hakken ondermijnt. Historische lessen tonen dat polarisatie instituties kan verzwakken; daar moet nu iets tegen gebeuren.
Praktische stappen die de tekst voorstelt:
- Een dwingende gedragscode voor Kamerleden om respect en verantwoordelijkheid te herstellen en misbruik van desinformatie en scheldpartijen tegen te gaan.
- Meer investeringen in onderwijs en kennis, als basis voor toekomstig nationaal succes.
- Burgers actief betrekken bij beleidsvorming zodat kiezers niet als wapens tussen partijen worden ingezet.
- Partijen toetsen op lange-termijnvisies (bijvoorbeeld plannen tot 2035) in plaats van incidentele emotiepolitiek.
De kernboodschap is dat Nederland kan kiezen: doorgaan met polarisatie en stilstand, of werken aan fatsoen, lange termijnbeleid en burgerbetrokkenheid. De auteur dringt erop aan dat die keuze nu gemaakt moet worden, omdat later ontkennen geen excuus meer zal zijn.