Nederland verantwoordelijk voor opslag 30 procent seksueel misbruikmateriaal kinderen 

In dit artikel:

Het Childlight Global Safety Institute van de Universiteit van Edinburgh en kinderrechtenorganisatie Terre des Hommes publiceerden dinsdag een rapport over Child Sexual Abuse Material (CSAM): foto’s en filmpjes van minderjarigen in seksuele context, zonder hun toestemming. Sven Stijnman van Terre des Hommes benadrukt dat Nederland relatief veel dergelijk materiaal host omdat het land aantrekkelijk is voor datacenters: betrouwbare stroom, sterk netwerk en een gunstig klimaat voor bigtech trekken servers aan.

Dat leidt ertoe dat online toezicht achterblijft; platformeigenaren herkennen en verwijderen vaak geen misbruikmateriaal bij de bron. Nationale regelgeving kan bedrijven wegjagen naar meer vriendelijke jurisdicties, zegt Stijnman, waardoor Europese regelgeving nodig is. Hij gebruikt de vergelijking dat als er op straat te weinig toezicht is je een beveiligingscamera zou ophangen — die camera ontbreekt online.

Tegelijk rijzen privacyvragen. Europese regels moeten een evenwicht vinden tussen het opsporen van CSAM en het beschermen van privécommunicatie, zoals end-to-end versleutelde chats. Het Europees Parlement werkt al jaren aan kaders: in 2023 werd een voorstel aangenomen en nu worden regels uitgewerkt om bedrijven verplichtingen te geven zonder grootschalige internetbespionering te veroorzaken.

Terre des Hommes gebruikt bewust de term CSAM in plaats van ‘kinderporno’ omdat die laatste term kinderen reduceert tot lustobjecten; het rapport benadrukt ook dat minderjarigen nooit toestemming kunnen geven. Het noemt voorbeelden van chantage via chats die leiden tot het ontstaan van misbruikmateriaal. Conclusie: er is Europese wetgeving nodig die slachtoffers beter beschermt en tegelijk zorgvuldig omgaat met privacy en technische beperkingen, om te voorkomen dat online “de beveiligingscamera” blijft ontbreken.