Natuurjournaal 29 september 2025

In dit artikel:

Graspiepers (Anthus pratensis) vertrekken weer richting het Middellandse Zeegebied en zijn in Nederland vooral als doortrekkers zichtbaar. Als broedvogel zijn ze sterk in aantal gedaald; hun achteruitgang wordt toegeschreven aan verlies en verslechtering van graslanden — te weinig kruiden, intensieve bewerking en daardoor een gebrek aan insecten. De grootste doortocht vindt plaats rond half oktober; de terugkeer gebeurt meestal in april, eerder na een zachte winter. Een deel van de graspiepers die in de winter in Nederland worden gezien, zijn waarschijnlijk Scandinavische vogels die hier tijdelijk overwinteren of bij streng weer verder doorvliegen naar Zuidwest-Europa. De soort staat op de Rode Lijst.

De gele aardappelbovist (Scleroderma-soorten) lijkt op een klein aardappeltje, maar is giftig: alle Scleroderma bevatten stoffen die de spijsvertering schaden, dus opeten is onverstandig. Deze stuifzwammen liggen los op de grond maar zijn met mycelium stevig verbonden aan de ondergrond. Zodra de sporen rijp zijn scheuren de vruchtlichamen open en komen enorme wolken bruine sporen vrij; hoewel de meeste niet kiemen, zorgt die massale verspreiding ervoor dat er altijd enkele nieuwe exemplaren op kunnen groeien.