Na tientallen jaren zeilen, ontdekte Albert (68) zijn nieuwe liefde windsurfen: 'Je verleert het nooit'

In dit artikel:

Albert Prins (68) uit Waddinxveen houdt sinds 2008 van windsurfen, nadat hij jarenlang had gezeild. Hij geeft nu surflessen bij Windsurfclub Reeuwijk (WSCR), die dit jaar haar 50-jarig jubileum viert en inmiddels 300 leden telt. Windsurfen onderscheidt zich volgens Albert door de directe omgang met wind en water en de relatief lage drempel, want in tegenstelling tot zeilen is een surfplank goedkoper, onderhoudsarm en geschikt om solo te gebruiken. Hij vergelijkt het aanleren van techniek met het ontwikkelen van automatismen, waarbij het beheersen van de gijp—een scherpe bocht waarbij het zeil voorlangs om de mast draait—voor hem een hoogtepunt én uitdaging blijft.

De opmars van windsurfen begon in de jaren ’80, toen het een populaire sport werd. Reeuwijk groeide uit tot een belangrijke locatie met regelmatig wedstrijden en topteams, al verminderde de interesse in de jaren ’90 doordat materiaal steeds smaller en sneller werd, wat beginners ontmoedigde. Tegenwoordig, met verbeterde boards voor beginners, zie je weer groei en ook volwassenen die als kind surften, pakken het weer op, wat Albert vergelijkt met fietsen: je verleert het nooit.

Albert traint vooral jeugd op woensdagmiddagen en benadrukt dat windsurfen een spel is waarbij je steeds sneller wilt gaan en de controle over het zeil wil verbeteren. Een nyere uitdaging voor hem is windfoilen, een variant waarbij je met een onderwatervleugel ongeveer vijftig centimeter boven het water ‘vliegt’. Deze techniek vereist veel oefening en doorzettingsvermogen, net als windsurfen zelf, wat Albert omschrijft als een sport voor doorzetters die het geduld waard is. International Surfing Day op 21 juni vormt een mooie aanleiding om zijn passie en ervaringen te delen.