'Mijnheer Holman, tot vervelens toe laat u weten dat u boos bent'

In dit artikel:

In een kort, scherp interview confronteert een interviewer schrijver Theodor Holman herhaaldelijk met de bewering dat hij boos, verdrietig en maatschappelijk geïsoleerd is vanwege zijn opvattingen. Holman reageert opvallend laconiek en ontkent keer op keer dat hij woedend of geëmotioneerd is, vaak met een afwezige “ach” of een summiere ontkenning. De gesprekspartner somt een reeks actuele problemen op — van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne en angst voor een nieuwe Koude Oorlog tot antisemitisme, de discussie rond Israël, islamisering, onrust op universiteiten en bestuurlijke ruzies in Amsterdam — en stelt dat Holman daar sterk over zou moeten reageren. Volgens de interviewer heeft Holmans positie ertoe geleid dat hij “overal buiten” is komen te staan: uitgevers, kranten en vrienden zouden afstand van hem hebben genomen. Holman erkent alleen dat hij “de weg kwijt” is en geeft toe dat tegenstanders deels gelijk hebben, maar blijft verder emotioneel afstandelijk. De tekst eindigt met een verwijzing naar Holmans nieuwe boek De Huilende Gorilla en zijn bijdragen aan SlordigLeven.nl, waardoor de lezer zowel zijn publieke positie als recent werk wordt herinnerd.