Michiel Luchtenberg (60) laat bezoekers wegdromen bij reclame uit grootmoederstijd. 'Hier staat voor mij geluk'
In dit artikel:
Museum Hoogeveen op bedrijventerrein Buitenvaart is een particuliere tijdmachine vol reclame- en winkelnostalgie uit de jaren tot circa 1960. Eigenaar Michiel Luchtenberg (60) en zijn vrouw Annet van Ommeren runnen het kleinschalige museum al ruim vijf jaar; de collectie bouwde Luchtenberg in ongeveer veertig jaar op. In een moderne loods zijn veertien volledig ingerichte oude winkeltjes te zien — onder meer een sigarenwinkel, slagerij, drogist, apotheek, bakkerij, schoenmaker en snoepwinkel — aangevuld met duizenden reclame-uitingen uit het dagelijkse leven van vroeger.
De aantallen geven een indruk van de omvang: zo’n vierhonderd emaille reclames, meer dan 8.000 blikken en circa 230 lichtbakken, naast talloze verpakkingen, flessen en kleinere objecten. Luchtenberg selecteert bewust spullen tot ongeveer 1960; uitingen ná die periode zijn volgens hem makkelijker te vinden en minder onderscheidend. Zijn doel is zeldzaamheid en originaliteit — hij zoekt “pareltjes” die bezoekers laten wegdromen — en hij laat zich niet leiden door potentiële marktwaarde.
Bezoekers krijgen een uur durende rondleiding (maximaal acht personen per groep) waarbij Luchtenberg als bevlogen gids elk winkeltje toelicht en vaak achtergrondverhalen bij specifieke voorwerpen kan geven. Een entree van tien euro dekt de rondleiding en een kop koffie of thee met koek; sommige verzamelaars en handelaren komen speciaal om aan te kopen en betalen geen entree. Het museum is uitsluitend op afspraak open, vrijwel dagelijks behalve zondag.
Luchtenberg’s betrokkenheid is persoonlijk: het museum levert hem voldoening en energie en fungeert voor bezoekers als een vrolijke ontsnapping aan alledaagse zorgen. Financieel draait het vooral om vaste lasten zoals verzekeringen, belastingen en energie; winstbejag is niet het uitgangspunt. Hij probeerde ooit zijn collectie onder te brengen in het leegstaande Karmelietenklooster aan de Brinkstraat om van het museum een grotere publiekstrekker te maken, maar dat plan kreeg destijds geen steun van de gemeente.
Achtergrondinformatie: Luchtenberg groeide op in een boerengezin met weinig middelen en werkte jarenlang als bedrijfsleider bij HEMA-filialen. Zijn verzamelpassie begon met enkele emaille borden die hij kreeg en escaleerde tot de huidige, volgens hem unieke verzameling in Nederland. Hij blijft aanvullen — een originele Zwitsal-baby emailleplaat staat nog op zijn verlanglijst — en onderhoudt een gedetailleerd overzicht van wat er in het museum staat.
Praktisch: bezoek is alleen op afspraak; meer informatie en reserveren via het telefoonnummer dat het museum hanteert. Het museum trekt vooral dagjesmensen, toeristen (soms uit België en Duitsland), vriendengroepen en familie-uitjes, en wordt veelal aanbevolen via mond-tot-mondreclame.