Meten, weten en ... beter leven?
In dit artikel:
Smartwatches en andere wearables zijn in korte tijd van eenvoudige sportgadgets uitgegroeid tot apparaten die voortdurend gezondheidsdata verzamelen. Fabrikanten zoals Apple, Samsung, Huawei, Polar, Garmin en nieuwkomers als Sennheiser proberen met hogere meetfrequenties, verfijnde sensoren en nieuwe draagvormen (horloge, ring, oordopje) steeds betrouwbaardere informatie te leveren over hartslag, zuurstofsaturatie, slaap en soms zelfs ecg en bloeddruk. Experts van universiteiten en fabrikanten benadrukken dat die ontwikkeling mede werd versneld door de aandacht voor gezondheid tijdens de coronapandemie.
De meeste wearables meten indirect: optische sensoren zenden licht door de huid en registreren reflectieverschillen om hartslag of zuurstof te schatten; bewegingssensoren (accelerometers) leiden stappen en activiteit af uit polsbewegingen. Die methode is niet invasief en gebruiksvriendelijk, maar levert geen directe medische signalen zoals een borstband of een 12-kanaals ecg wél doet. Daardoor blijven nauwkeurigheid- en interpretatiebeperkingen bestaan. Consumentenapps en apparaten geven vaak waarschuwingen en trends, maar mogen volgens producenten en onderzoekers niet als medische diagnoses worden opgevat.
Ecg-functionaliteit is inmiddels in veel smartwatches beschikbaar, maar blijft meestal een enkelkanaalsmeting en wordt altijd geleverd met de kanttekening dat een arts nodig is voor diagnose. Bloeddruk meten blijkt lastiger: Samsung gebruikt optische pulsgolfanalyses met periodieke kalibratie tegen een klassieke manchet, terwijl Huawei met de Watch D2 een mini-manchet op de pols toepast en hiervoor medische certificering heeft gekregen. Die polsmanchet maakt ook langdurige automatische metingen mogelijk, wat inzicht geeft in dag- en nachtpatronen.
Naast horloges verruimt de markt zich met kleinere of andere wearables: Samsung’s ring meet hartslag, huidtemperatuur en beweging met een lange batterijduur; Sennheiser integreert hartslag- en temperatuursensoren in sportoordopjes, wat volgens hen soms nauwkeuriger is dan polsmeting tijdens intensieve beweging. Zulke alternatieven zijn vooral interessant voor comfort en specifieke gebruikssituaties (bijv. slapen of sporten).
Belangrijker dan losse meetwaarden is volgens bewegingswetenschappers de rol van de bijbehorende apps: ze combineren data, geven analyses en bieden coaching (beweging, training, slaap, voedingsadviezen). Wearables kunnen zo het bewustzijn over leefstijl vergroten en preventieve gezondheidswinst opleveren, mits de uitkomsten goed gevalideerd zijn en zorgprofessionals leren omgaan met deze nieuwe data.
Kort samengevat: wearables leveren steeds rijkere gezondheidsinzichten en kunnen trends en afwijkingen vroeg signaleren, maar vervangen medische beoordeling niet. Voor klinische beslissingen blijft een zorgverlener en vaak medisch gekalibreerde apparatuur noodzakelijk.
Aansluitend bevat het artikel negen praktische smartphoneadviezen om de levensduur, veiligheid en prestaties van je telefoon te verbeteren: stop met de telefoon constant opgeladen te laten, gebruik een hoesje en screenprotector, installeer updates op tijd, vermijd onbeveiligde wifi of gebruik een VPN, controleer app‑rechten, maak (automatische) back-ups, bescherm je toestel bij regen, activeer een vergrendeling en houd opslagruimte vrij. Deze simpele gewoonten verlengen batterij- en toestelgezondheid en beperken risico’s op dataverlies of misbruik.