'Met lastige jongens moet je niet gaan tafeltennissen'

In dit artikel:

Ian Smeyers, een ondernemer met een moeilijke achtergrond, begon op 17-jarige leeftijd zijn eigen glazenwasserij, aangetrokken door de mogelijkheid om geld te verdienen en erbij te horen. Inmiddels heeft hij via zijn Stichting Nelis meer dan vijfhonderd jongeren geholpen bij hun professionele ontwikkeling, vooral degenen die met tegenslagen zoals criminaliteit of verslavingen te maken hebben.

Opgroeiend in de Haagse Schilderswijk, met een moeder die haar kinderen alleen moest opvoeden, leerde Smeyers de kwetsbaarheid van het leven. Hij herinnert zich een moeilijke jeugd, met het gevoel er niet bij te horen op school en de uitdagingen van het leven in een achterstandswijk. Desondanks ontdekte hij ook de kracht en veerkracht die ontstaan uit tegenslagen.

Smeyers richtte zijn stichting op om jongeren in de maatschappij te integreren, en zijn aanpak is niet alleen gericht op het bieden van werk, maar ook op het opbouwen van een relatie van gelijkwaardigheid. Hij gelooft dat jongeren echte banen nodig hebben om zich onderdeel van de samenleving te voelen, en hij pleit voor een bredere maatschappelijke verantwoordelijkheid van bedrijven en de overheid.

Zijn persoonlijke ervaringen maken dat hij zich goed kan verhouden tot de jongeren die hij helpt. Hij benadrukt het belang van erkenning en waardigheid, en wees op de noodzaak van inspiratie, verbinding en echte betrokkenheid van grotere bedrijven in deze sociale problematiek. Ondanks de huidige maatschappelijke uitdagingen is Smeyers vastberaden om zijn werk voort te zetten en het aantal opgeleide jongeren te verhogen, met de overtuiging dat iedereen recht heeft om erbij te horen.