Met huidig klimaatbeleid koopt kabinet een Ferrari zonder benzine
In dit artikel:
Woensdag debatteert de Tweede Kamer in Den Haag over miljoenen- tot miljardensteun uit het SDE++-potje voor CO₂-afvang bij biomassacentrales (BECCS). Na twee eerdere uitstellingen ligt er nu een concrete keuze: investeren in een omstreden technologie met twijfelachtig klimaatrendement of het geld inzetten voor bewezen oplossingen.
BECCS belooft negatieve emissies: verbrande biomassa, CO₂ afvangen en ondergronds opslaan. In de praktijk ontstaan echter extra emissies door kap, verwerking en transport van hout, en vergt de afvang zelf veel energie (ongeveer 30% van de opbrengst). Installaties zijn technisch complex, duur en leveren onzeker rendement op. Een rekenvoorbeeld uit het artikel: een installatie die 10 ton CO₂ per uur afvangt bij 8.000 vollasturen kost circa €4,48 miljoen per jaar — ruim €67 miljoen over 15 jaar. Ter vergelijking: het SDE++-budget 2024 bedroeg €11,5 miljard (waarvan €7,5 miljard werd toegekend); in 2023 bestond een groot deel van de aanvragen uit CCS- en biomassagevoelige projecten.
Internationaal liggen de kosten voor BECCS tussen ongeveer $60 en $250 per ton CO₂, terwijl natuurlijke opvangmaatregelen zoals herplanting gemiddeld zo’n $65–108 per ton kosten. Dat schetst het dilemma: veel klimaatgeld riskeren op een technologie met grotendeels theoretische winst, terwijl herstel van natuur, energiebesparing, geothermie en circulaire maatregelen directe, bewezen voordelen bieden.
Verschillende cruciale vragen blijven open: hoeveel CO₂ besparen deze installaties daadwerkelijk? Hoe verhouden de kosten en baten zich tot alternatieven? En waarom wordt een vorm van klimaatbeleid opnieuw besproken nadat een motie die het afkeurde al was aangenomen?
Het artikel roept Kamerleden op kritisch door te vragen en niet te wijken voor industriële lobby’s. Het debat wordt gepresenteerd als toetssteen voor de parlementaire controle over klimaatbeleid: verstandig investeren in bewezen oplossingen of gokken met publiek geld op dure rookgasfilters en vage beloften van negatieve emissies.