Met de dominantie van Sinner en Alcaraz verliest het mannentennis rap aan verrassingseffect
In dit artikel:
Alcaraz en Sinner hebben de afgelopen twee jaar de grandslamtitels systematisch verdeeld, en hun rivaliteit bepaalt sindsdien het mannen-tennis. In New York troffen ze elkaar opnieuw in de US Open‑finale, een duel dat door de komst van Donald Trump kort voor aanvang vertraagd werd; Trumps verschijning in een luxe skybox – uitgenodigd door sponsor Rolex – zorgde voor extra veiligheidsmaatregelen en gemiste speeltijd voor een deel van het publiek. De Amerikaanse tennisbond verzocht om negatieve reacties op zijn aanwezigheid te temperen, zo blijkt uit gelekte documenten.
Sportief bood de finale geen spectaculaire herhaling van de legendarische vijfsetter op Roland Garros. Alcaraz won in vier sets en completeerde daarmee wederom het patroon: dit jaar pakte hij Roland Garros en de US Open, Sinner won Australian Open en Wimbledon. Samen hebben zij alle grandslams van de afgelopen twee jaar in handen; de laatste speler buiten deze twee die een groot toernooi won was Novak Djokovic (US Open 2023).
De uitkomst illustreert een structureel probleem: er is momenteel te weinig diepgang in het mannenveld. Djokovic, op 38, is nog steeds de meest formidabele uitdager met vier grandslamhalve finales dit jaar, maar zelfs hij heeft vaak te weinig over om Alcaraz of Sinner echt te stoppen. Andere potentiële kanshebbers worstelen met verschillende beperkingen: blessures en mentale problemen (Zverev, Medvedev), tegenvallend rendement ten opzichte van verwachtingen (Rune, Fritz) of simpelweg gebrek aan het beslissende wapenarsenaal (Shelton, De Minaur, Musetti). Commentatoren, onder wie Mats Wilander, signaleren een duidelijk snelheidsverschil in de rally’s dat de twee leiders onderscheidt van de rest.
Het toernooi toonde ook momenten van vreemde capitulatie: Alexander Bublik gaf in de achtste finale weinig echte weerstand tegen Sinner, koos voor underhand‑serves en maakte veel dubbelfouten, en noemde Sinner na afloop half-grappend een ‘AI‑speler’. Alcaraz zelf koos een luchtige toon na zijn zege, maar sportief ligt de zorg bij de afnemende verrassingsfactor: Alcaraz verloor in het hele toernooi slechts één set — die in de finale — en heeft weinig hoeven te worstelen, ook niet tegen Djokovic.
Kortom: de tenniswereld heeft een boeiende, misschien legendarische tweestrijd, maar er ontbreekt momenteel een serieuze, constante derde kracht. Voor nu blijft het spektakel geconcentreerd bij Sinner en Alcaraz, terwijl de roep om een nieuwe uitdager groter wordt. Op de vrouwenkant bevestigde Aryna Sabalenka met haar US Open‑zege intussen haar status als de dominante speelster van dit moment.