Meloni eist Italiaanse goudvoorraad op voor 'het volk'
In dit artikel:
In Italië is een felle discussie uitgebroken over wie juridisch eigenaar is van het goud dat in de kluizen van de Banca d’Italia ligt opgeslagen. De rechts-populistische regering van premier Giorgia Meloni wil in de begrotingswet voor 2026 expliciet vastleggen dat dat goud “van het Italiaanse volk” is, een instructie ondersteund door haar partij Fratelli d’Italia en de Lega. De maatregel past in hun eurosceptische retoriek en moet volgens voorstanders voorkomen dat Brussel of de ECB zich ooit op de Italiaanse reserves zou kunnen beroepen.
Tegenstanders — onder wie vooraanstaande economen en waarnemers van de Europese Centrale Bank — zien het voorstel als overbodig en mogelijk in strijd met EU-regels. De ECB waarschuwt dat het amendement de onafhankelijkheid van de nationale centrale bank kan ondermijnen en vraagt Rome het plan te heroverwegen. Juridisch wordt gewezen op bepalingen in de EU-verdragen die goudvoorraden onder beheer van centrale banken plaatsen en niet beschikbaar laten zijn voor nationale begrotingen.
Italië beschikt over één van de grootste goudreserves ter wereld: 2.452 ton aan staven en munten, met een huidige marktwaarde van bijna 300 miljard euro. Een deel ligt in Rome, een deel is aangehouden in de VS, Engeland en Zwitserland. Critici zoals ex-vicegouverneur Salvatore Rossi en econoom Carlo Cottarelli betogen dat zelfs bij een politieke verklaring de EU-regels een verkoop door regering of parlement verhinderen, en vrezen dat het politiciseren van de reserves op termijn tot verzoeken tot verkoop zou kunnen leiden.
De initiatiefnemers ontkennen verkoopplannen en stellen vooral helderheid te willen over wie in een crisissituatie bevoegd zou zijn te beslissen. Minister van Financiën Giancarlo Giorgetti heeft de kwestie recent met ECB-president Christine Lagarde besproken; het resultaat van die gesprekken is niet openbaar. Het parlement moet de begrotingswet vóór eind december aannemen, waardoor de uitkomst van het conflict snel relevant kan worden. Tegelijk zet Italië met lage belastingtarieven in op het aantrekken van vermogenden, wat de politieke context van de discussie verder kleurt.