Meditatie: Eeuwig

In dit artikel:

De tekst, afkomstig uit een schriftuurlijke overweging van predikant Christiaan Salomon Duijtsch (Mijdrecht, 1788), behandelt de leer dat de straf voor zonde ook na de dood eeuwig voortduurt. Aan de hand van Bijbelverwijzingen (o.a. Jesaja, Daniël, Mattheüs, Markus, Openbaring en 2 Thessalonicenzen) stelt de schrijver dat veroordeelden geen verwachting hebben op bevrijding of einde aan hun lijden. Hij introduceert vervolgens het begrip “werkverbond”: een verbond tussen God en Adam waarin aan Adam — als beeld van God en hoofd van het menselijk geslacht — eeuwig leven en zaligheid werden toegezegd bij gehoorzaamheid, en de dood als straf bij overtreding. Adam zou die voorwaarden aanvaard hebben; later volgt de val door verleiding, geschetst volgens Genesis, waarbij de verleider als slang optreedt. Als toelichting op dit geschrift past het te vermelden dat het begrip werkverbond centraal staat in de gereformeerde theologie (vaak tegenover het verbond der genade), en dat deze passage een klassieke 18e-eeuwse verklaring is van de orthodoxe leer over zonde, straf en het menselijk afkomst.