Marie van de Middelhaai: De wèènd

In dit artikel:

Marie van de Middelhaai — in het dagelijks leven Marja Kivits uit Vlijmen — gaat verhalen en liedjes in het Vlijmense dialect delen met de lezers van Heusden.Nieuws. Ze treedt zowel binnen als buiten de gemeente op en publiceert ook korte filmjes op Facebook onder haar bijnaam.

Al twintig jaar geeft Marie rondleidingen in en rond haar boerderij, oorspronkelijk uit 1650. Het gebouw kreeg in 1750 een stenen voorgevel en schuiframen, en in 1890 een herd (huiskamer), geut (keuken) met pomp en kelder en een plee met poepdoos; sindsdien is er weinig veranderd. Haar levenswijze sluit daarop aan: slapen in de bedstee, zelf sokken breien, een kast vol Vlijmense mutsen en het eten van vergeten groentes uit haar moeshof. De omgeving van de boerderij behoudt een traditionele, groene uitstraling.

In de nieuwste bijdrage voor Heusden.Nieuws deelt Marie de tekst van haar lied “De wèènd die waait” en een persoonlijke anekdote over een recente stormweek. Ze beschrijft hoe de wind over het landschap raast, hoe kinderen op stepjes erdoorheen worden geblazen en hoe zijzelf zelfs tegenwind waardeert — omdat de wind volgens haar ook liefde meedraagt. Het lied echoot diezelfde gedachte: de wind komt nooit alleen en brengt liefde mee.

Voor lezers die niet vertrouwd zijn met het dialect legt Marie enkele woorden uit: “wèènd op kop” betekent tegenwind, “glijerke” is een stepje en “zuuit” betekent wiegt. Wie meer wil zien of reageren kan via haar website marievandemiddelhaai.nl, Facebook of de contactgegevens in het artikel contact opnemen.