Marie van de Middelhaai: De gaanzen
In dit artikel:
Marie van de Middelhaai (Marja Kivits) uit Vlijmen gaat haar verhalen en dialectliedjes delen met de lezers van Heusden.Nieuws. Al twintig jaar ontvangt ze bezoekers in en rond haar opvallend goed bewaarde boerderij — oorspronkelijk uit 1650, met een stenen voorgevel uit circa 1750 en eind 19e‑eeuwse inrichtingen zoals een herd (historische huiskamer), geut (oude keuken) met pomp en kelder, en een plee met poepdoos — die sindsdien weinig veranderd is.
Marie leeft bewust “ouderwets”: ze slaapt in de bedstee, breit haar eigen sokken en borstrokken, draagt Vlijmense mutsen en gebruikt het lokale dialect in haar optredens en rondleidingen. Haar moestuin levert vergeten groenten en het landschap rond de boerderij is nog steeds traditioneel groen. Ze treedt zowel binnen als buiten de gemeente op met liedjes en verhalen en is daarnaast actief op Facebook onder haar artiestennaam.
Deze week presenteert ze op Heusden.Nieuws de tekst van haar dialectlied “De gaanzen”. In het lied kijkt Marie naar ganzen die in allerlei richtingen opvliegen en verzint in levendige, humoristische beelden waar ze naartoe zouden kunnen reizen: zuidwaarts naar de Nijl en piramides, westwaarts over zee richting Suriname, noorderwaarts naar Lapland met het noorderlicht en sleeën achter rendieren, en oostwaarts via Tsjechië en de taiga uiteindelijk misschien naar China. Het lied mengt lokale onthutstheid en fantasie, en reflecteert haar nieuwsgierige, nuchtere verteltoon.
Bij het artikel voegde Marie een kort woordenlijstje toe voor dialecttermen (bijvoorbeeld: klets = verkoudheid/griep, Nèèlgaanzen = Nijlganzen, rèèst = rijst), zodat niet‑Vlijmenaren de teksten kunnen volgen. Ze sluit haar bijdrage traditioneel af met “Houdoe” en nodigt lezers uit om te reageren; contactinformatie en haar website worden genoemd voor wie meer wil weten of een rondleiding wil boeken.
Kortom: Marie biedt een mix van erfgoed, levend dialect en theatrale verbeelding — een lokale verteller die met humor en historische omgeving het regionale verleden en de tongval levend houdt.