Makelaarslogica trekt elke morele bodem uit de internationale politiek

In dit artikel:

Er ligt een nieuw zogenaamd vredesplan voor Oekraïne, niet ingebracht door diplomaten maar door investeerders en invloedrijke zakenmensen die vrede behandelen als herontwikkeling van grondbezit. Deze groep heeft geen democratisch mandaat, wel de middelen en het zelfvertrouwen om namens miljoenen te spreken. Hun voorstel reduceert een volksgebied tot ruilobjecten en ziet mensenrechten als onderhandelbaar zolang de balans in de boeken klopt.

De auteur hekelt die makelaarslogica: oorlog als marktkans, de aanvaller als gesprekspartner en het slachtoffer als inzet van transacties. In plaats van snelle, winstgerichte deals pleit hij voor een rechtsorde die rust op verantwoordelijkheid, instituties en het stemrecht van de betrokken bevolking. Echte diplomatie is traag en oncomfortabel, maar beschermt tegen de willekeur van oncontroleerbare miljardairs en voorkomt dat soevereiniteit en menselijke waardigheid worden opgeofferd.

Duurzame vrede komt volgens het stuk niet uit boardrooms, maar uit rechtszalen, burgerbetrokkenheid en onderhandelingen geleid door bevoegde diplomaten die een land niet behandelen als perceel. Investeerders die anders denken moeten buiten de onderhandelingstafel gehouden worden.