Maduro spreekt van 'piraterij' na Amerikaanse entering van olietanker voor de kust van Venezuela
In dit artikel:
De Verenigde Staten hebben een olietanker, The Skipper, voor de Venezolaanse kust in beslag genomen omdat die volgens Washington deel uitmaakt van een illegaal netwerk dat olie levert ter ondersteuning van buitenlandse terreurorganisaties. Amerikaanse beelden tonen mariniers die via helikopters op het schip afdalen; het ministerie van Binnenlandse Veiligheid benadrukte daarmee dat “wie de VS bedreigt, nergens veilig is”. Justitieminister Pam Bondi zei dat de tanker gesanctioneerde olie uit Venezuela en Iran vervoerde en dat het schip zelf al sinds 2022 op sanctielijsten staat vanwege banden met Hezbollah.
The Skipper voer onder de vlag van Guyana, maar dat land ontkent registratie. President Donald Trump noemde het een van de grootste ooit in beslag genomen tankers en suggereerde dat de opgepakte olie in Amerikaanse handen blijft. TankerTrackers.com meldde dat er rond die datum ruim tachtig schepen in Venezolaanse wateren lagen, waarvan meer dan dertig onder Amerikaanse sancties vallen.
De inbeslagname valt samen met een brede Amerikaanse opbouw in de Caribische Zee: Washington heeft het grootste vliegdekschip en duizenden militairen naar de regio gestuurd en voert ook operaties tegen vermeende drugsboten uit, waarbij naar verluidt meer dan tachtig doden vielen na raketaanvallen. Volgens de VS is dit deel van een aanpak tegen illegale olieverzendingen en steun voor terrorisme; Caracas ziet het anders.
De regering-Maduro bestempelt de actie als “schaamteloze diefstal” en een daad van piraterij. Buitenlandminister Yvan Gil zei dat de agressie niet gaat over migratie, drugs of democratie, maar om controle over Venezuela’s natuurlijke hulpbronnen; hij beschuldigt de VS ervan olie te willen confisqueren zonder vergoeding. Trump had al aangegeven de tanker en de olie waarschijnlijk te houden.
Analisten plaatsen de handelwijze van de VS in een ruimer Latijns-Amerikaans perspectief: critici spreken van een nieuwe, op Trump toegeschreven variant van de Monroe-doctrine — soms gespottend de “Donroe”-doctrine genoemd — waarbij Washington opnieuw hard optreedt om strategische belangen in de regio veilig te stellen.