Machtige Democrate Nancy Pelosi (85) gaat met pensioen
In dit artikel:
Nancy Pelosi heeft aangekondigd terug te treden, waarmee een politieke loopbaan eindigt die haar tot één van de machtigste vrouwen in de Amerikaanse politiek maakte. Haar vertrek werd donderdag door president Donald Trump met opluchting ontvangen; hij zei onder meer: „Ik denk dat ze het land een grote dienst heeft bewezen door met pensioen te gaan,” en noemde haar tegelijk een slechte tegenstrever die volgens hem veel schade had aangericht.
Pelosi bouwde in bijna vier decennia in het Huis van Afgevaardigden een reputatie op als strategische en vasthoudende leider. Ze groeide op in een politiek gezin in Baltimore — haar vader was burgemeester — en vestigde zich later in San Francisco. In 1987 werd ze voor het eerst verkozen tot het Huis, in 2002 fractieleider en in 2006 de eerste vrouwelijke voorzitter (Speaker) van het Huis; na een onderbreking keerde ze in 2019 weer terug in die functie. Ook na haar officiële leiderschap bleef ze nog drie jaar actief als gewoon lid, waarbij ze haar opvolger Hakeem Jeffries adviseerde.
Kenmerkend voor Pelosi was haar combinatie van pragmatisme en progressieve standpunten: zij voerde campagne voor het recht op abortus, lhbti-rechten en ambitieuze klimaatmaatregelen, maar hield tegelijk rekening met gematigde collega’s om wetgeving doorgang te doen vinden. Met vaak krappe meerderheden wist ze omvangrijke hervormingen door het Congres te loodsen, van gezondheidszorg tot klimaatbeleid.
Tijdens en na de presidentschap van Trump was Pelosi zijn scherpste tegenstander. Als Speaker blokkeerde ze meerdere van zijn plannen en organiseerde ze — toen Republikeinen weigerden mee te werken — zelfstandig de commissie die de bestorming van het Capitool onderzocht, zelfs met benoemingen van enkele Republikeinen tegen de wil van hun fractieleider in. Zelfs politieke tegenstanders erkenden haar capaciteiten; oud-Republikein Newt Gingrich noemde haar „de sterkste voorzitter van het Huis in de moderne geschiedenis.”
Haar vertrek markeert het slot van een invloedrijke carrière die de machtsverhoudingen in Washington mede vormgaf en waarin zij een blijvende rol speelde in de koers van de Democratische partij.