Lui activisme is door de stad lopen met een mondkap voor en een Hamasvlag om je schouders

In dit artikel:

Columnist Theodor Holman bespreekt de intense emoties en polarisatie rondom het conflict in Gaza, waarbij hij e-mails met vijandige beschuldigingen ontvangt die oproepen tot het veranderen van standpunten. Hij stelt dat morele dwang en activisme leiden tot een verhitte verdeeldheid die het tegendeel van begrip veroorzaakt. Holman benadrukt dat oorlog een complex en grimmig fenomeen is waarin alle betrokken partijen schuldig zijn aan misdaden; het toepassen van morele zuiverheid is daardoor problematisch. Hij benadrukt dat de initiële agressie van Hamas op 7 oktober Israël dreef tot een harde reactie, aangezien Hamas zich weigerde over te geven of gijzelaars vrij te laten. Holman schetst dat in de cultuur van het Midden-Oosten het verlies van eer als de zwaarste straf wordt gezien, wat heeft geleid tot een vasthoudendheid bij Hamas om de strijd voort te zetten, ook tegen beter weten in. Kritisch is zijn observatie dat anti-Israël demonstraties vaak oproepen tot vernietiging en haat in plaats van dialoog en vrede, waarbij Israëlhaat is genormaliseerd binnen politiek en media. Hij noemt de moedig positie van Joodse mensen in Nederland, die ondanks toenemende antisemitische tendensen met trots hun identiteit tonen. Holman zet hiermee aan tot reflectie op de complexiteit van het conflict en waarschuwt tegen simplistische morele veroordelingen en activisme dat de verdeeldheid alleen maar vergroot.