Leuven verhoogt leegstandsbelasting om panden te vullen: is dat de juiste oplossing? En wat vinden handelaars daarvan?

In dit artikel:

Leuven wil leegstaande handelsruimtes duurder maken om eigenaars te activeren en de winkelstraat aantrekkelijker te houden. Momenteel staat ongeveer 9,5% van de handelsgebouwen in de stad leeg — dat zijn 191 panden — en het stadsbestuur wil dat cijfer deze bestuursperiode flink naar beneden halen, zegt schepen van Handel Lalynn Wadera (Vooruit).

De voorgestelde leegstandsheffing werkt volgens vaste regels: een pand mag één jaar onbenut blijven zonder kost, vanaf het tweede jaar stijgt de heffing met een factor per jaar tot maximaal vijf keer het basisbedrag. Naast de taks zoekt de stad ook het directe contact met eigenaars en biedt alternatieven om leegstand te vermijden, zoals Popstart (tijdelijke verhuur aan startende ondernemers tegen lagere huur) en het opfleuren van etalages. Zo probeert Leuven niet alleen te straffen, maar ook drempels voor hergebruik te verkleinen.

Lector fiscaliteit Ida Bollingh (UCLL) beoordeelt een leegstandstaks als effectief: “Hoe langer een pand leegstaat, hoe meer het kost.” Dat zet eigenaren aan tot sneller handelen — bijvoorbeeld verkoop of ombouw naar woningen — en vermindert ook nadelige neveneffecten zoals vocht, ongedierte en sluikstort. Financieel is de maatregel niet primair bedoeld als extra inkomstenbron; gemeenten lopen soms zelfs kosten als er juridische procedures komen.

Onder handelaars zijn de reacties verdeeld. Iedereen wil minder leegstand, maar ondernemersorganisatie Liefst Leuven waarschuwt dat de maatregel ongelijk kan vallen: grote beleggers met meerdere panden voelen een verhoging minder dan kleine, vroegere zelfstandigen die jarenlang in één zaak investeerden en soms bewust wachten op een koper die bijdraagt aan de straatidentiteit. De stad moet volgens critici het evenwicht vinden tussen prikkels en het ondersteunen van duurzame invullingen.