Lenny Kuhr 'droevig en kwaad' over songfestivalbesluit: 'Alle ogen zijn wel erg gericht op wat Israël doet'

In dit artikel:

Lenny Kuhr, de 75‑jarige zangeres die het Eurovisie Songfestival won in 1969, reageert ‘droevig en kwaad’ op het besluit van omroep AVROTROS om Nederland volgend jaar niet te laten deelnemen als Israël meedoet. Kuhr zei dit in het NOS‑radioprogramma Met het Oog op Morgen en benadrukte dat zij familie in Israël heeft.

AVROTROS maakte het besluit vanwege het “voortdurende en ernstige menselijke leed in Gaza”, zorgen over aantasting van persvrijheid — waaronder het uitsluiten van internationale onafhankelijke verslaggeving en slachtoffers onder journalisten — en omdat de omroep spreekt van bewezen inmenging door de Israëlische regering, waarbij het festival als politiek instrument zou worden ingezet. Spanje heeft eenzelfde standpunt ingenomen.

Kuhr keert zich tegen die uitleg: volgens haar maakt AVROTROS met de boycot het Songfestival juist politiek. Muziek moet volgens haar mensen verbinden en raken; zij zegt de omroep onvoldoende geïnformeerd te achten en verzet zich tegen de suggestie dat het Israëlische lied dit jaar politiek was. De Israëlische inzending werd uitgevoerd door een overlevende van de aanval van 7 oktober, en Kuhr vindt het verhaal van verdriet geen politieke boodschap. Ook noemt zij beschuldigingen van inmenging door de Israëlische regering “verschrikkelijke aannames en framing” waar zij het niet mee eens is.

Daarnaast verwijst Kuhr naar historische hypocrisie: Spanje nam dezelfde positie in maar organiseerde het festival toen zij in 1969 in Madrid optrad — toen onder het Franco‑bewind — zonder dat Nederland destijds een stelling koos. Ze wijst er ook op dat het conflict niet alleen op Israël moet worden gericht; volgens haar krijgt Hamas te weinig aandacht en had de oorlog kunnen stoppen als gijzelaars eerder waren vrijgelaten.

Kort: AVROTROS weigert deelname uit morele en politieke overwegingen rond Gaza, persvrijheid en vermeende staatsinmenging; Lenny Kuhr, met persoonlijke banden naar Israël en een lange Eurovision‑achtergrond, verwerpt die motieven en pleit ervoor muziek buiten politieke strijd te houden.