Lees hier de complete tekst van de kersttoespraak van koning Willem-Alexander
In dit artikel:
Koning Willem-Alexander hield zijn jaarlijkse kersttoespraak vanuit Paleis Huis ten Bosch, waarin hij het klassieke Kerstverhaal als uitgangspunt nam om te spreken over ouderschap, verantwoordelijkheid en de toekomst van de samenleving. Hij benadrukte de kracht van die oude vertelling: de Redder komt niet als superheld maar als kwetsbaar pasgeboren kind in een gewoon gezin, waardoor het verhaal dichtbij en herkenbaar blijft.
De koning haalde het persoonlijke binnen het algemene: elk jaar worden in Nederland meer dan 160.000 kinderen geboren, en voor ouders en familie verandert daarmee de blik op de wereld — het beschermende, maar tegelijk loslatende ouderschap. Opvoeden betekent volgens hem liefdevol ruimte geven, fouten toestaan en kinderen de kans geven om hun grenzen te ontdekken, zodat ze weerbaar worden en leren omgaan met risico’s en tegenslag.
Vanuit die gezinsblik breidt hij de verantwoordelijkheid uit naar de maatschappij. Willem-Alexander stelde vragen over wat voor wereld we willen nalaten: geen plek waar vergissingen genadeloos worden afgestraft, waar jongeren bang zijn voor oordelen over uiterlijk, achtergrond, seksuele gerichtheid of prestaties, of waar conflicten en bedreigingen de samenleving domineren — zowel offline als online. Hij waarschuwde ook voor het verlies van vrijheid door autoritaire machten, de macht van onpersoonlijke algoritmes en de schade aan onze leefomgeving door vervuiling en klimaatverandering.
Als antwoord riep de koning op tot zuinigheid op wat ons bindt: democratie, rechtsstaat, vrijheid, leefomgeving en onderlinge verantwoordelijkheid. Weerbaarheid en zelfredzaamheid zijn belangrijk, maar alleen effectief binnen een gemeenschap waar mensen naar elkaar omkijken, luisteren en helpen. Hij noemde gemeenschapszin essentieel en pleitte ervoor dat elke generatie zich inzet om de wereld in een betere staat over te dragen aan de volgende — iets wat volgens hem sinds zijn inhuldiging twaalf jaar geleden niet vanzelfsprekend is geworden, maar desalniettemin niet onmogelijk.
De toespraak sluit aan bij het kerstthema van een nieuwe start: het pasgeboren kind als symbool van hoop en nieuw begin. De koning riep op om te werken aan een samenleving waarin niemand er alleen voor staat en wenste iedereen een gezegend Kerstfeest, ongeacht hun persoonlijke omstandigheden.