Kremlin woedend: Westerse veiligheidsgaranties voor Oekraïne betekenen Russische tegenactie

In dit artikel:

Westers leiderschap — onder andere in Parijs — kondigt nu “veiligheidsgaranties” en grootschalige steun aan Oekraïne aan: 26 landen in een Coalition of the Willing beloven miljarden voor wapens, technologie en structurele hulp. De boodschap van Europese politici is dat een sterker Oekraïens leger noodzakelijk zou zijn om vrede te bewaren.

Uit Moskou komt daarop een harde tegenreactie: president Poetin heeft duidelijk gemaakt dat hij iedere westerse militaire aanwezigheid op Oekraïens grondgebied niet zal accepteren en zulke troepen als legitieme doelen zal zien. Het Kremlin ziet genoemde garanties en projecten als verhulde NAVO-uitbreiding en wijst erop dat die ontwikkeling al sinds 2014 de cruciale grens vormt van Russische tolerantie.

De auteur van het artikel betoogt dat wat het Westen “veiligheid” noemt, in werkelijkheid een recept is voor escalatie — niet voor vrede. Waar politici zoals demissionair premier Dick Schoof denken dat garanties Zelenski sterker in onderhandeling maken, luidt de kritiek hier dat Rusland onderhandelingen onmogelijk maakt zolang het elke buitenlandse militair inzet categorisch afwijst. Volgens het betoog ontbreekt het EU en VS aan een daadwerkelijk vredesplan: hun beleid zou voornamelijk bestaan uit druk, sancties en militaire versterking, met het reële risico op directe confrontatie als Moskou blijft vasthouden aan zijn dreigementen.

Als Rusland werkelijk elk westers militair presence als doelwit ziet, waarschuwt het artikel, kan dat leiden tot een rechtstreekse botsing tussen Rusland en NAVO-staten en tot een veel bredere oorlog in Europa. De slotconclusie roept politici op dringend de rem te zetten om te voorkomen dat westerse soldaten in Oekraïne sneuvelen en het conflict zich verder verspreidt.

Context: de spanningen hebben wortels in de crisis van 2014 (annexatie van de Krim en conflict in Oost-Oekraïne) en de lange Russische bezorgdheid over NAVO-uitbreiding.