Korfbalicoon Wim Scholtmeijer (42) uit Gieten viste ooit muntjes uit de UMCG-fontein om te kunnen eten. 'Onwijs trots hoe we korfbal als topsport hebben neergezet'

In dit artikel:

Wim Scholtmeijer, geboren in Gieten, maakt zaterdagavond zijn laatste korfbalwedstrijd als hoofdcoach van PKC, dat als favoriet aan de veldfinale tegen DOS ’46 uit Nijeveen begint. Na een indrukwekkende carrière van 24 jaar als speler en coach in de hoogste korfballiga’s, wil hij meer tijd besteden aan zijn gezin en persoonlijke leven. Zijn korfbalreis begon in het noorden bij ASKO en Nic., waarna hij voor verdere groei de overstap maakte naar Fortuna in Delft, waar hij vele successen behaalde waaronder Europese titels en wereldkampioenschappen met Oranje.

Hoewel hij zijn piekervaringen deels als gevolg van arrogantie bestempelt, leverde de overstap naar PKC een waardevolle ommekeer op. Als coach leidde Scholtmeijer PKC naar meerdere nationale en internationale triomfen, waaronder twee keer een unieke ‘triple’ van zaalkampioen, veldkampioen en Korfbal Champions League-winst, met de mogelijkheid deze zaterdag een derde opeenvolgende triple te realiseren—iets dat nog nooit in de Nederlandse korfbalgeschiedenis is gelukt.

Naast zijn sportieve loopbaan zette hij zich als bondscoach in om een professioneel topsportprogramma voor het Nederlands korfbalteam op te zetten, geïnspireerd door de mentaliteit van schaatser Sven Kramer. Dit programma, dat inzet en commitment van spelers eiste, heeft nog steeds grote invloed, hoewel Scholtmeijer het persoonlijke contact met sporters soms miste in die rol.

Met PKC behaalde hij na een overgang in 2020 direct successen en bracht de club weer aan de top. Nu richt hij zich op het afsluiten van zijn carrière met een knaller en benadrukt hij dat het winnen van een derde triple een unieke prestatie is, waar zijn team trots op kan terugkijken na jaren van intensief spelen. Tegelijk waarschuwt hij voor de sterke uitdaging van DOS ’46, dat als underdog aan de wedstrijd begint. Scholtmeijers afscheid markeert het einde van een invloedrijke periode in het Nederlandse korfbal, waarin hij naast sportieve hoogtepunten ook een professionele structuur hielp neerzetten.